Monday, December 7, 2009

စိတ္ထဲကဒီဇင္ဘာ


ဒီဇင္ဘာ
တစ္ခါေရာက္ျပန္ျပီ
တစ္ခုေသာဒီဇင္ဘာမွာ
ငါ႔ အမေမြးတယ္
တစ္ခုေသာ ဒီဇင္ဘာမွာ
ခ်စ္သူေမြးလာတယ္
တစ္ခုေသာဒီဇင္ဘာမွာ
ငါ ကုိယ္႔ေျမေပၚကစခြာတယ္
တစ္ခုေသာဒီဇင္ဘာမွာ
ငါ အိမ္ေထာင္ရွင္ျဖစ္တယ္
တစ္ခုေသာဒီဇင္ဘာမွာ
ငါ ခ်စ္သူ အိမ္ရွင္မ
အိမ္ရွင္ မ စရာမရွိလုိ႔
အိမ္ရွာဘုိ႔ ကုိယ္႔ေျမေပၚက
ခြာရျပန္တယ္.
ဘ၀တစ္သက္တာ
ဒီဇင္ဘာ အခါသံုးဆယ္ျဖက္
အိမ္ေထာင္ရွင္သက္
ဒီဇင္ဘာႏွစ္ခါျဖက္ျပီးတာေတာင္
ငါ႔ခ်စ္သူေလး
အိမ္ရွင္မ မျဖစ္ရွာေသးဘူး
မထူးေတာ႔မယ္အတူတူ
လာမယ္ဒီဇင္ဘာေတာ႔
ရာသီေအးေအးေလးမွာ
ဘာမွမေတြးဘဲ
အိမ္ရွင္ မ“မ”ရေသးတဲ႔
ခ်စ္သူေဘးမွာ
ေကြးေကြးေလးေနခ်င္တယ္......
ေရးသူ ကုိဟန္

Tuesday, November 17, 2009

ေမ႔က်န္ပစၥည္းမ်ား


ခ်စ္သူမ်က္နွာ

ၾကည္႔မ၀ခင္မွာပဲ

အလုပ္ထဲကုိ

ခႏၱာခ်ည္းပဲ ျပန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္

ႏွလံုးသားေတြ

ခ်စ္ခ်င္းတရားေတြ

စဥ္းစားဥဏ္ေတြ

မလွပနုိူင္ေသးတဲ႔

ကုိယ္ပုိင္ေနရာကအျပန္မွာ

ျပဳတ္က်က်န္ခဲ႔တယ္

ခ်စ္သူေရ..

ေလယာဥ္ေျပးလမ္းမွာ

ျပဳတ္က်က်န္ခဲ႔တဲ႔

ကုိယ္႔ရဲ႕ ရွိစုမဲ႔စုေလးေတြကုိ

သြားေကာက္ျပီး

အသိမဲ႔ခႏၱာ

ျပန္လာတဲ႔အထိ

သိမ္းထားပါေနာ္

ေရးသူ ကုိဟန္


Monday, September 28, 2009

ေလွပြဲ


ေလွခြက္ၾကီးက်န္
အလံမလွဲစတမ္း
ေလၾကမ္းၾကမ္းထဲမွာ
ပန္းတုိင္ကုိေလွာ္ၾကရင္း
အလံလဲစုတ္
ေလွခြက္လဲျမဳတ္လုျပီ
ျပိဳင္ဘက္ေလွေတြလဲ
အကြဲကြဲအျပဲျပဲနဲ႔
၀ဲဂရက္ထဲက်န္ခဲ႔ျပီ
အလံစုတ္နဲ႔
ျမဳတ္လုလုေလွခြက္ခ်ည္းသာ
ပန္းတုိင္နားကပ္လာတယ္
ေလွသားတုိ႔ရယ္
အားမေလ်ာ႔လုိက္ပါနဲ႔
အလံစုတ္နဲ႔
ျမဳတ္မယ္႔ေလွကုိ
ပန္းတုိင္ေရာက္မွျပင္ၾကမယ္
ေၾသာ္
ေတာ္ေတာ္အေျပာေကာင္း
ပန္းတုိင္ေရာက္မွေတာ႔
ဒီေလွစုတ္ ဘာလုပ္ရမလဲ
အဲလုိေတာ႔မေမးလုိက္ပါနဲ႔
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ
ငါ တုိ႔
ေလွစုတ္နဲ႔ပန္း၀င္ခဲ႔တာ
သမုိင္းတြင္ေနပါလိမ္႔မယ္

ေရးသူ ကုိဟန္

Friday, September 25, 2009

အမိျမန္မာျပည္


ႏွစ္အတန္ၾကာက
ျမန္မာဘုရင္ကုိ
ဗ်ိတိန္ဘုရင္ကုိေရႊေဂ်ာ႔က
သၾကားလံုးစားၾကရေအာင္ဆုိျပီး
ကၽြန္းကေလးေပၚ
လိန္ေခၚသြားတယ္..

ဗ်ိတိသွ်လက္ေအာက္
ေျမပံုေပ်ာက္ျပီး
အႏွစ္တစ္ရာအၾကာ
ျမန္မာေတြ
ပင္ပန္းၾကီးစြာ
ေျမပံုျပန္ရွာေတြ႔
ျမန္မာ႔ေျမပံုအေရး
စာခ်ဴပ္ေတာင္မခ်ဴပ္ရေသးခင္
ေျမပံုရွာတဲ႔ ျမန္မာေတြ
ျမန္မာသတ္လုိ႔ေသတယ္..

ရွိေနတဲ႔ ျမန္မာေတြနဲ႔
စာခ်ဴပ္ေလးခ်ဴပ္
တုိင္းျပည္လုပ္မယ္ၾကံတုန္း
ျမန္မာနဲ႔ ျမန္မာႏွစ္ျခမ္းျဖစ္
စစ္ေတြခင္းၾက
ဗ်ိတိသွ်နဲ႔တုိက္တာေတာင္
အဲေလာက္မၾကာဘူး
ျဖဴနီျပာ၀ါ အေရာင္ကုိစံုလုိ႔
ေသနာပတိဆီကအာဏာ
ေသနာပတိသိမ္းေတာ႔
အဲဒီေျမမွာ ငါ ေမြးတယ္
ရလတ္ၾကီးစြာ
ရလုိက္တာက
ငါ ႏွစ္သံုးဆယ္ၾကာတာေတာင္
ဘာမွမသိ ဘာမွမရွိ

တစ္ေျဖးေျဖးဆုတ္ယုတ္
ငါ႔ထက္ၾကီးသူေတြက
လင္ကြန္း ဆုိတာမၾကားဘူးေတာ႔
ငါ႔ လက္ထက္က်
မာဂရက္သက္ခ်ာ ဆုိတာ
ဘာလဲမသိေတာ႔
ငါ႔ထက္ငယ္သူေတြက်ေတာ႔
နတ္ေမာက္ ဆုိတာ
ဘယ္မွာရွိမွန္းမသိေတာ႔
ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ပါေစ
ငါ ျမန္မာျဖစ္ေလေတာ႔
သတိရွိစြာ
ဘာမွမသိလဲ
ကုိယ္႔ေျမၾကီးေပၚမွာ
မ်က္ေစ႔ကုိမွိတ္
နားကုိပိတ္ျပီး
မုိက္မဲစြာလူလုပ္မယ္...


ေရးသူ ကုိဟန္

မ်ားမၾကာမီွ

ငါးေထာင္တန္တဲ႔.................... ရင္ေမာမိတယ္ဗ်ာ
လမ္းအက်ဴိအၾကားမွာ
ျခေသၤ႔ဖမ္းေနတာ
ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ
အဲဒါေတာင္မမိေသးဘူး
လာျပန္ျပီ
ခုတစ္ခါ
ဆင္ဖမ္းရေတာ႔မွာပါလား....
ေရးသူ ကုိဟန္

Wednesday, September 23, 2009

ဒုိ႔ေက်ာင္းေရွ႕ကသစ္သီးပင္



အမွည္႔၀င္း၀င္း
သီးကင္းဖုတ္ဖုတ္တဲ႔
ၾကားခါစက
နား၀မွာေတာင္လက္မခံခ်င္ဘူး
နိယာမရဲ႕ေဇာက္ထုိးေလ
ဘာေတြျဖစ္ေနေနေပါ႔
အကင္းဆုိတာ
ရင္႔လာရဦးမယ္
မွည္႔လာရဦးမယ္
ရင္႔မွည္႔ေနတဲ႔ သစ္ေစ႔ကေန
မ်ဴိးဆက္ေတြခ်န္ခဲ႔ရဦးမယ္
မျဖစ္မေန သဘာ၀ရဲ႕
တာ၀န္ေတြေလ


မနက္ကမွၾကည္႔မိတယ္
ဒုိ႔ေက်ာင္းေရွ႕မွာေတာ႔ကြယ္
သီးမွည္႕၀င္း၀င္းေတြဟာ
အညွာေပၚမွာေတာင္
မတဲနုူိင္ရွာလုိ႔
အကုိင္းဂြၾကားမွာ
အခန္႔သားထုိင္ျပီး
မ်ဴိးေစ႔ခ်ထားေရးကုိညင္းဆန္လုိ႔


အကင္းေတြ အကင္းေတြ
ေျမေပၚမွာ ကားနင္းတာနင္း
လူနင္းတာနင္း
ရွိရင္းစဲြ အစုိဓာက္ေလးနဲ႔
ရင္ကဲြပက္လက္
ေက်မြရက္နဲ႔
ရက္စက္လွတဲ႔သစ္ပင္
ျမဴနီစပယ္ မျမင္ခင္
ခုတ္ပစ္ခ်င္တယ္....
ေရးသူ ကုိဟန္

Tuesday, September 15, 2009

၂၁ ရာစု “မွန္”


ၾကည္ေနတဲ႔အလႊာ
ကန္႔လန္႔ကာထားလည္း
အခ်ားတစ္ဘက္ကုိျမင္ေစဘုိ႔
“မွန္”လုိ႔နာမယ္ေပးတယ္...
ႏွစ္ဘက္လံုးမွာ
အမွန္တရားနဲ႔
ဘယ္နားက ၾကည္႔ၾကည္႔

တဘက္ကုိျပဒါးသုတ္
ေနာက္တစ္ဘက္က ရုပ္ကုိဖုံုးကြယ္
ကုိယ္ရပ္ေနတဲ႔ဘက္ရဲ႕
ရွိေနတဲ႔ အမွန္ကုိျမင္ေစဘုိ႔
“မွန္”လုိ႔နာမယ္ေပးတယ္
ရွိေနတဲ႔တစ္ဘက္ေတာ႔
အျမဲလုိလုိ
အမွန္ကုိျပ
ဟုိေရွးေရွးကေပါ႔


ခုေတာ႔ေလ
အသစ္သစ္
ျဖစ္လာတာက
“တစ္ဘက္ျမင္မွန္”တဲ႔ဗ်ာ
တစ္ဘက္ထဲျမင္မွေတာ႔
ဘယ္လုိလာ မွန္မလဲ
သံုးထပ္သားကာရင္မွ
ႏွစ္ဘက္လံုးမွာ
တရားမွ်ဦးမယ္

အရွိတရားကုိဆဲြဆန္႔ဘုိ႔
မွန္ေကာ႔ေကာ႔ေတြ
အရွိတရားကုိဆဲြခ်ဴံ႕ ဘုိ႔
မွန္ကုန္းကုန္းေတြ
အားလံုးကုိလဲ
“မွန္”လုိ႔ပဲေခၚေနရေလေတာ႔
အရင္က “မွန္” ေတြအားနာတယ္....


ေရးသူ ကုိဟန္

Thursday, September 10, 2009

နိစၥဒူ၀ အပုိင္းအစေတြ




နိစၥဒူ၀
မထခ်င္ပါပဲ
အိပ္ရာထရတယ္

နိစၥဒူ၀
မသြားခ်င္ပါပဲ
အလုပ္ထဲကုိသြားရတယ္

နိစၥဒူ၀
ညင္းမရတဲ႔
တာ၀န္ေတြနဲ႔
ငါ အသက္ရွင္ေနတာ
အေတာ္ၾကာပါေပါ႔

ငယ္ငယ္က
စိတ္ကူးရဘူးတဲ႔
ေအးခ်မ္းတဲ႔ေနရာ
သစ္ရိတ္တစ္ခုမွာ
ကဗ်ာေတြေရးလုိ႔
ျငိမ္းေအးလွတဲ႔
နိစၥဒူ၀
ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွရမလဲ

၇ ရက္ေန႔ကမေတြ႔ဘူးလုိက္တဲ႔ ႏွင္းနဲ႔မာယာ ရဲ႕တက္ဂ္ ကုိေရးပါတယ္........

ေရးသူ ကုိဟန္
ကိကီ ေရးသြားတာ က်ေနာ္႔ကဗ်ာထက္ဖက္ေကာင္းေနတာနဲ႔တင္ထည္႔လုိက္တယ္ဗ်ာ.....:P
က္ိစၥမ်ားေျမာင္
လူတို့ေဘာင္ဝယ္
မလုပ္မေကာင္း
လုပ္ေတာ့ ေညာင္း၏
မေျပာမေကာင္း
ေျပာေတာ့ ေစာင္း၏
မေပါင္း မေကာင္း
ေပါင္းေတာ့ ေဂ်ာင္း၏..
မလုပ္မျဖစ္
လုပ္ေတာ့ ညစ္၏ ။

ေနာက္ဆံုးမာန

ႏွင္းဆီတဲ႔....... ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကဗ်ာဆန္ဆန္သံုးေလ႔ရွိၾကတဲ႔ ပန္းနာမယ္ေပါ႔..၊ ဒီေန႔လဲ အဲဒီနွင္းဆီဆုိတဲ႔ ပန္းနာမယ္ကုိ ေခါင္းထဲေရာက္လုိ႔ေနတယ္..။ ငယ္ငယ္က အလြတ္ရခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကုိလဲ အမွတ္ရတယ္..။ ေရးသူဘယ္သူဆုိတာကုိ မသိေပမဲ႔ ငယ္ငယ္က အလြတ္ကုိရခဲ႔တာေလ..ကုိယ္ခံစားရတာနဲ႔တူလြန္းတာေၾကာင္႔ေပါ႔ ။အခု လက္ရွိ ကုိယ္႔အေျခအေနေလးနဲ႔လဲယွဥ္ေတြးမိတယ္..။ေပါင္းမသင္လုိ႔မရွင္သန္တာလား တကယ္ပဲေၾသာဇာဖ်င္းလုိ႔ အပင္မသန္တာလား..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ.........




ႏွင္းဆီတစ္ပင္
ေပါင္းမသင္၍
မရွင္သန္ျခင္း
အလွ်င္းမဟုတ္
ကြ်ဴန္ပ္ေပါက္ရာ
ဤေျမလႊာသည္
ေၾသာဇာညံ႕ျဖင္းလြန္းတကား




ငယ္ငယ္က
အလြတ္ရခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာေပါ႔
စဥ္းစားမိတာ
ငါသာ ႏွင္းဆီပင္ဆုိရင္
ညံ႕စမ္းပါေစ ေၾသာဇာ
ငါ ဂရုမစုိက္
ကုိယ္ေပၚကေၾကြက်
ေျမခတဲ႔အရြက္
ေဆြးသြားတဲ႔အခါ
ေျမေၾသာဇာေပါ႔
မလံုေလာက္ရင္ေန
အပြင္႔ေတြေတာ႔ ေပးခ်င္တယ္
ေသးခ်င္ေသးပါေစ
ေစ်းကြက္မ၀င္
မေအာင္ျမင္တဲ႔ႏွင္းဆီ
ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါေစ
ေမႊးရနံ႔ေတြနဲ႔
ေအးျမေနမယ္ဆုိ
တကယ္ကုိ ေက်နပ္ျပီ...

ေရးသူ ကုိဟန္

Sunday, September 6, 2009

ေရေၾကာက္သူ

ဒီနားကအုိင္ေလးလား
ဟုိ ေျမာင္းၾကားကလွ်ံတက္တာေလ
အံမာ ေပါ႔ေပါ႔ေလးဗ်

ဟုိနားက ေျမာင္းေလးလား
ေတာင္ဘက္ေခ်ာင္းကစီးလာတာေလ
ေၾသာ္...ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးပဲ

ျမစ္ကက်ဴိးရင္အင္းျဖစ္
ျဖစ္တဲ႔အင္းမွာ
ငါးရွာထြက္ဦးမယ္ဆုိပဲ
အံမာ
ေပ်ာ္ေနလုိက္ၾကတာ

တစ္ျမိဳ႕လံုးေရျမဳတ္မွ
ဒင္းတုိ႔ မွတ္ၾကေရာ႔မယ္
ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး
ျဖစ္ဦးမလားလုိ႔

က်ေနာ္႔ေတာ႔ဗ်ာ
အုိင္ေလးကုိလဲ
မ်က္ေျခမပ်က္ရဲ
ေျမာင္းေလးကုိလဲ
သတိထား
ဘယ္အင္းမွာမွလဲ
ငါးမမွ်ားခ်င္ဘူး
ျမိဳ႕ေရျမဳတ္မွာစုိးလြန္းလုိ႔
ခပ္ခြက္ေလးတစ္လံုးနဲ႔
ျမိဳ႕၀င္၀ကေစာင္႔ေနတာ
ဆယ္ႏွစ္ေတာင္ၾကာသြားျပီ...

ေရးသူ ကုိဟန္

Saturday, September 5, 2009

က်ေနာ္႔ကုိအျမင္ကက္ရျခင္းအေၾကာင္းမ်ား



က်ေနာ္..
ငယ္စဥ္အခါက
စာအုပ္ၾကီးၾကီးေတြဖတ္
လက္လွမ္းမမွီတာေတြေတြး
အမွန္တရားေလးေတြ
ေဘးမွာထားပီး
စတုိင္ေတြထြား
ခုနစ္ရက္သားသမီးရဲ႕
အျမင္ကက္ျခင္း ပစ္မွတ္
ရင္ဘတ္မွာ အကပ္ခံရဘူးတယ္...


က်ေနာ္
ငယ္ငယ္ကေပါ႔
အမ်ားေသာက္တဲ႔မုိးခါးေရကုိ
ခ်ဴိေစလုိလုိ႔ သၾကားခပ္
မုိးခါးေရအရသာပ်က္လုိ႔
အရသာအစစ္ကုိမွ
ေသာက္ေနၾက
ခုနစ္ရက္သားသမီးမ်ားက
အျမင္ကပ္ၾကတယ္...

အခုေတာ႔ဗ်ာ
စာအုပ္ၾကီးၾကီးလဲ မဖတ္ခ်င္
အမွန္တရားေလးေတြလဲ
သူဖာသူေန
သိပ္မပတ္သက္ေစနဲ႔
မုိးခါးေရလဲ
မခ်ဴိေစခ်င္ေတာ႔ဘူး


အခုမွ
အဆင္ေျပသြားေတာ႔တယ္
သူတုိ႔တေတြနဲ႔အတူ
အမွန္တရားကုိ
ခပ္ပါးပါး အမဲေရာင္သုတ္
ေမွာက္ခံုထားျပီး
စားပဲြခံုလုပ္
သၾကားမပါတဲ႔
မုိးခါးေရ ေလးနဲ႔ ၀ုိင္းဖဲြ႕လုိ႔....



( ၀က္၀ံေလးအတြက္ေရးပါသည္ )


ေရးသူ ကုိဟန္

Wednesday, September 2, 2009

က်ေနာ္ ဒီ ဘေလာ႔ဂ္ ေတြဘာလုိ႔ၾကိဳက္သလဲ ?

က်ေနာ္႔ကုိ သက္တန္႔ခ်ိဴက တဂ္ ထားပါတယ္ဆုိလုိ႔ ဒီ ပုိ႔စ္ေလးေရးျဖစ္ပါတယ္. က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ႔ စာမ်က္ႏွာေလးေတြအေၾကာင္းပါ..၊ အေၾကာင္းအမ်ဴိးမ်ိဴးနဲ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္အတန္ၾကာကမလုပ္နုိင္ေတာ႔တဲ႔ ဘေလာ႔ ေလးျပန္လုပ္ျဖစ္တဲ႔ အခါ ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ႔ စာမ်က္နွာေလးေတြကုိ ကုိယ္႔ ေနရာမွာ လင္႔ထားျဖစ္ပါတယ္..၊


မထမဦးဆံုး ေရးလုိတာက ( မုိးလိႈင္ည ) ရဲ႕ စာမ်က္နွာပါ..၊ သူ႔ဆီကုိမၾကာခဏကုိသြားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေရးပံုဆန္းတယ္...။ သူ႔ကဗ်ာေလးေတြကုိဖတ္ရတာ ျပန္႔ၾကဲေနတဲ႔ ခေရပြင္႔ေကာက္ရသလုိ ရသ ကုိရပါတယ္.၊ အဲဒီရသကုိ ခေရပြင္႔ေကာက္ဘူးသူတုိင္း ခံစားဘူးလိမ္႔မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္ ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြကုိၾကိဳက္တတ္တဲ႔ က်ေနာ္သဘာ၀အရလဲ သူ႔ကဗ်ာေရးပံု က က်ေနာ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္လုိ႔ ေလ႔လာသင္ယူစရာလဲျဖစ္ ေငးေမာစရာလဲျဖစ္ ဒါေၾကာင္႔မုိ႔အျမဲသြားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ ..။

နံပတ္ႏွစ္ က ကုိ ( ေအာင္သာငယ္ ) ပါ သူ႔ကဗ်ာေတြမွာ အားပါတယ္လုိ႔က်ေနာ္ယူဆပါတယ္..၊ သူ႔ဆီက စာ သုိ႔မဟုတ္ကဗ်ာတစ္ခုခုကုိဖတ္လုိက္တိုင္းေတြးစရာေလးတစ္ခုေပးတတ္ပါတယ္ ၊ ေတြးရတာၾကိဳက္တဲ႔ က်ေနာ္အတြက္ေနရာေကာင္းေလးတစ္ခုပါပဲ အဲဒါေၾကာင္႔ပဲ အျမဲသြားဖတ္ျဖစ္ပါတယ္...။

သံုး က မ( ကီကီ ) ပါ ၊ ေဇာက္ထုိးေတြေရးတတ္လုိ႔ၾကိဳက္တာပါ ၊ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ကလဲ ေဇာက္ထုိးအေတြးမ်ားေတာ႔ အၾကိဳက္ခ်င္းတူတဲ႔သေဘာေပါ႔ ....၊

ေလး က သက္တန္႔ခ်ိဴ ပါ သူေရးခုိင္းလုိ႔သူကုိၾကိဳက္တာမ်ိဴးမဟုတ္ပါဘူး ၊ က်ေနာ္ခဏခဏသြားတတ္လုိ႔ သူကလဲ ဘာျဖစ္လုိ႔လာသလဲဆုိတာကုိသိခ်င္ပံုရပါတယ္ ၊သူ႔သက္တန္႔က တက္ရတာ သက္တန္႔ဆုိတဲ႔အတုိင္း ခက္ေပမဲ႔ သြားသြားၾကည္႔ျဖစ္ရခ်င္းအေၾကာင္းအရင္းက ၊ အဆင္အျပင္ေလးက ကေလးဆန္ဆန္ ျပီး ၾကီးၾကိီးက်ယ္က်ယ္ေလးေတြေရးတတ္တာေၾကာင္႔ပါ..၊ ပူးကေလးေတြကုိအစာေၾကြးပါဦး ငါးေလးေတြလဲရွိတယ္စသျဖင္႔ေတြၾကားမွာ အသံုးမ၀င္ခ်င္း ဆုိတဲ႔ ကဗ်ာမ်ိဴး ရွိေနတာ က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္အထက္ပုိင္းကုိခရီးသြားခဲ႔စဥ္ က ျမင္းခ်ံမွာေတြ႔ခဲ႔ရတဲ႔ ( ထမင္း နဲ႔ ဘိလတ္ေျမ ) ဆုိတဲ႔ ထမင္းဆုိင္ တစ္ဆုိင္ရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္ကုိ ဖတ္ရသလုိ ထူးခ်ားေနတာတုိင္းကုိစိတ္၀င္စားတတ္တဲ႔ က်ေနာ္႔အတြက္ အခ်ိန္မွန္သြားရမယ္႔ေနရာတစ္ခုျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္ အဲဒါေၾကာင္႔အသစ္တင္တုိင္းသြားျဖစ္ပါတယ္..၊

ငါး က ( ကဗ်ာေတြနဲ႔ ေလေျပ) ပါ ပံုမွန္အားျဖင္႔ေတာ႔ ကဗ်ာေရးတတ္တဲ႔ စာမ်က္နွာတုိင္းကုိ က်ေနာ္ သြားၾကည္႔ ျဖစ္ျမဲပါ ဒါေပမဲ႔ သူမွာ ထူးခ်ားတာက ငါ႔အိမ္မက္ ငါ႔စိတ္ကူးနဲ႔ ငါစာေပငါေရးမည္ ဆုိတာက နဲနဲေလး အေလးသာသြားေအာင္က်ေနာ္႔ကုိဆဲြေဆာင္လုိက္ပါတယ္....၊

အဲဒါက က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ႔ ငါးခုပါ ေနာက္ၾကိဳက္တာေတြကုိေတာ႔ က်ေနာ္႔စာမ်က္နွာေပၚမွာ လင္႔ထားေတြၾကည႔္ပီး သိနုိင္ပါတယ္ က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ႔ စာမ်က္ႏွာေတြကုိပဲ ေရႊးလင္႔ထားတာျဖစ္လုိ႔ အဲဒါေတြက အျမဲ ဖတ္ျဖစ္တာေတြပါ ၊
လင္႔မလုပ္ထားေပမယ္႔ အျမဲသြားျဖစ္တဲ႔ေနရာေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြနဲ႔ေပါ႔.........။

ကုိသက္တန္႔ခ်ိဴ ေက်နပ္လိမ္႔မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ( က်ေနာ္ျမင္တာကုိလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးထားတာျဖစ္လုိ႔ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္တာမ်ိဴးမ်ားပါခဲ႔ ရင္ခြင္႔လြတ္ေစခ်င္ပါတယ္ အားလံုးကုိေတာင္းပန္တာပါ )

ကုိဟန္.....

Sunday, August 30, 2009

အခါသံုးဆယ္ေျမာက္ေနာက္လွည္႔ၾကည္႔ခ်င္း



၁၉၈၀ မွာ ငါ
အခါလည္သား
ဘာကုိမွလဲ
မမွတ္သားမိ
၁၉၈၉ မွာ
ငါ ဆယ္ကာလယ္ေတာ႔
အေ၀းတစ္ေနရာက
အေဖကုိလည္းလြမ္းဘူးရဲ႕
ပင္ပန္းၾကီးစြာ
မာေက်ာလြန္းတဲ႔အေမကုိလည္း
ဘ၀တစ္သက္မွာ
တစ္ခါျမင္ဘူးလုိက္ရဲ႕
၁၉၉၉ မွာ
ငါ အခါႏွစ္ဆယ္လည္သား
ေျမွာက္စားသူေတြရဲ႕ေအာက္
ေျမၾကီးနဲ႔ေျခေထာက္
သံုးေပေလာက္ လြတ္
ငါ တစ္လံုးကုိ အခါခါ ရြတ္ျပီး
ျဖစ္ခ်င္တာေတြမ်ားဘူးတယ္
အဲဒီတံုးကေပါ႔
ခ်စ္သူမ်ားတဲ႔ ငါ
ယံုၾကည္သူေတြ ဒုနဲ႕ေဒး
ဘာေဘးကုိမွလဲ ေတြးမထီ
ေတာင္ေလေသြးကအစ
နုိင္းမရေအာင္ ေအးလုိ႔...
မ်ားမၾကာမွီပဲ
ေျမွာက္စားသူေတြ
ေျမာင္းထဲကုိေရာက္
ေျမွာက္စားခံလဲ
ခြက္ေပ်ာက္
ေဘးမေၾကာက္တဲ႔ ငါ
ခြက္ေပ်ာက္လုိက္ရွာတာ
ဆယ္ႏွစ္ေတာင္ၾကာတယ္..
ေနာက္ခုနစ္ရက္ဆုိ
အခါသံုးဆယ္ လည္ျပီ
ငါ႔ဆီမွာ
ႏွစ္ဆယ္႔ရွစ္ခါလည္တံုးက
ကံတရားဆီကေန
ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ရတဲ႔
အိမ္ေထာင္တစ္ခုရွိတယ္
ေမြးရပ္မဟုတ္တဲ႔ ေျမေတြမွာ
ခြက္စုတ္တစ္လံုးရွာေတြ႔တယ္
မ်ားလွတဲ႔ျဖစ္ခ်င္တာေတြထဲက
ဘာျဖစ္ေနတာမသိေသးဘူး
ငယ္ငယ္တံုးကျဖစ္ခ်င္တာေလ
ငါ.....သမုိင္း၀င္သူ
ငါ.....နည္းပညာဥေသွ်ာင္
ငါ.....ဦးေဆာင္နုိင္သူ
ငါ.....စာေရးဆရာ
ငါ.....ငါ.....ငါ...
ဘာမွျဖစ္မလာေတာ႔
ရွင္မေရ
ကုိယ္႔ကုိခ်စ္ရင္ျပံဳးျပပါ
မင္႔ေယာက္က်ား
အင္ဂ်င္နီယာေသးေသးေလးတစ္ေယာက္
စၾကာ၀ဠာ လွည္႔ရွာတာ
ခြက္စုတ္ေလးတစ္လံုးရလာတယ္ကြယ္
နုိင္ငံၾကီးေတြမွာလုိ
ဂစ္တာတီးျပီးသီခ်င္းဆုိ
လမ္းအက်ိဳအၾကားေတြမွာ
၀မ္းတစ္ခါးကုိေက်ာင္းၾကမယ္
ဘာလုိေသးလဲအခ်စ္ရယ္ေပါ႔.....
( ရွင္မ ဆုိတဲ႔ အသံုးအႏႈံးေလးက ေမာင္ခုိင္မာ (ဦးၾကည္ခုိင္) အလြမ္းေျပေပါ႔ဗ်ာ )
ေရးသူ ကုိဟန္

Thursday, August 27, 2009

အမွတ္တမဲ႔ ေတာင္းမိတဲ႔ ဆု


မဟာျမိဳ႕ၾကီးမွာ

လမ္းမၾကီးတစ္ခုကုိ ၀င္မိေတာ႔

ဒီေနရာမွ ထုိေနရာအထိ

ျဖက္သန္းသြားလာခြင္႔ မရွိတဲ႔ေလ....

က်ေနာ္႔ေရွ႕မွာ

ေခြးတစ္ေကာင္

ေျပးကာ၀င္သြားေလ ရဲ႕

သတင္းစကားေလးမ်ား

အမွာပါးမယ္လုပ္ေတာ႔

ရႈး ..တုိးတုိး....

ဒီေနရာမွာ

မေျပာပါနဲ႔တဲ႔ ေလ

က်ေနာ္႔ေရွ႕မွာ

ေခြးတစ္ေကာင္

ေဟာင္ေနလုိက္တာ ဆူညံလုိ႔...

ထမင္းတစ္နပ္

ခက္ခက္ခဲခဲရွာျပီး

အိမ္ျပန္အလာ

က်ေနာ္႔ေရွ႕မွာ

ေခြးတစ္ေကာင္

ေတာင္ပံုရာပံု အမႈိက္ၾကားက

စားစရာေတြ ၾကြယ္၀လုိ႔

ဒီေနရာမွာေမြး

ဒီေနရာကုိခ်စ္

မပစ္ရက္နုိင္ေလေတာ႔

ေတာင္းဆုတစ္ခု

ျပဳမိတယ္

ဒီေနရာကုိ

အမီွျပဳလုိ႔

ေနာင္ဘ၀မွာဆုိ

ေခြးျဖစ္ရပါလုိ၏..........

ေရးသူ ( ကုိဟန္ )

Wednesday, August 26, 2009

အခုတစ္ေလာ

အခုတစ္ေလာ ဘေလာ႔ဂါေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ( အခုတစ္ေလာ ) ေနၾကတယ္ေလ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ အခုတစ္ေလာပါဦးဆုိလုိ႔ ခတ္မွီသြားေအာင္ အခုတစ္ေလာ လုိက္ပါတယ္


ျဖစ္ခ်င္ေနတာက
အဲေနရာကုိျပန္ခ်င္တယ္ဗ်ာ


လုပ္ေနတာေတြကေတာ႔

အဲဒါေတြပ်က္လုိ႔ျပင္ေနတယ္

သတိရေနတာကေတာ႔

ထံုးစံအတုိင္း အဒါေလးကုိပါ

က်ေနာ္ေတာ႔ အဲသေလာက္ပဲ " ေလာ " ေတာ႔မယ္ဗ်ာ သိပ္လဲထူးထူးေထြေထြမရွိလုိ႔ပါ ေမးလ္ပုိ႔ၾကသည္႔ေရာင္းရင္ၾကီးမ်ား ေက်နပ္ပါေနာ္...



ျမင္ေနၾက ကုသုိလ္....






ႏွစ္ေထာင္႔ကုိးကုန္လုိ႔
တစ္ဆယ္အကူးက်ရင္ေတာ႔
ကုသုိလ္ေတြတစ္၀ၾကီး
ရလုိက္ခ်င္ရဲ႕
ကုိယ္ျပဳခ်င္တဲ႔ ကုသုိလ္အစ
မႏၱေလး နန္းေစာင္းက
ကေလက၀ျဖစ္ေနတဲ႔
ေခြးေတြဖမ္းလုိ႔
ေလွာ္ကားပုိ႔ပီး
ခ်ေသၤ႔စာသြားေၾကြးမယ္
ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လုိ႔
ႏွစ္သစ္တစ္ရက္ကူးရင္ေတာ႔
ကုိယ္ျပဳဘူးခ်င္တဲ႔
ကုသုိလ္က
အေလွာင္ခံေနရသူေတြ
လြတ္လပ္ေစခ်င္လြန္းလုိ႔
ဆူးေလဘုရားမွာ
က်ားေတြ သက္ေစ႔
ေဘးမဲ႔လႊတ္ခ်င္တယ္
ေရွ႕ႏွစ္ဆုိ အေကာင္သံုးဆယ္ေပါ႔

ေရးသူ ကုိဟန္






Tuesday, August 25, 2009

ကုိက်ားၾကီးရဲ႕ဒုကၡ


ဒီေတာထဲမွာ က်ားျဖစ္ေနရတာ အခ်ားဘာျပသနာမွမရွိဘူးဗ်ာ..၊ တစ္ခုပဲ က်ဴပ္လုိက္ထားတဲ႔ အမဲ ေနာက္ေန႔စာခ်န္ရတာစိတ္မေျဖာင္႔ဘူး ဘာလုိ႔လဲသိလား..။ ေျပာရမွာလဲရွက္စရာေတာ႔ေကာင္းတယ္ .၊ က်ဴပ္ကက်ားေလ..။ က်ဴပ္ကုိ စိတ္အေႏွာင္႔အယွက္ေပးေနတာ ၾကြက္ကေလးေတြဗ်ာ ၊ အုပ္စုေတာင္႔ရင္အသံဆူ သူမ်ားတကာဇဲြနဲ႔ နဘဲနဲ႔ လုိက္ခဲ႔တဲ႔ အမဲ ဒင္းတုိ႔ေလးေတြက ေနာက္ေန႔စာေတာင္ခ်န္မရေအာင္ အေျပာင္နိပ္နိပ္သြားလုိက္တာ ရင္နာလုိ႔ကုိမဆံုးနုိင္ဘူး ၊
က်ားကျဖစ္ေနျပန္ေတာ႔ ေသးေသးမႊားမႊား အေကာင္ငယ္ေတြလဲ အကူအညီမေတာင္းရဲ ၊ ရွိတဲ႔ အခက္အခဲ ဒီတုိင္းရင္ဆုိင္ရတာလဲ ေအာင္႔သီးေအာင္႔သက္ ၊ ကဲ သိကၡာအနည္းငယ္ က်လုိကလဲ က်ေစေတာ႔ ၊ အေကာင္ေသးေပမယ္႔ အမဲလုိက္ေဖာ္ေတာ႔ျဖစ္တဲ႔ ေျမေခြးကုိဘဲေျပာၾကည္႔ရမွာဘဲ ေျမေခြးရယ္ ငါဂူထဲမွာၾကြက္ေတြေသာင္းက်န္းလုိက္တာ တစ္ခါတစ္ခါ ငါစားစရာေတာင္ မက်န္ဘူးကြာ ၊ ဒီအေကာင္ေတြကုိ ဘယ္လုိနိပ္ကြတ္ရမယ္ဆုိတာ မင္းမွာမ်ား နည္းလမ္းရွိရင္ ငါ႔ကိုေျပာျပစမ္းပါကြာ ၊ ေျမေခြးသူေပးတဲ႔ အၾကံကလဲ အဆုိးၾကီးေတာ႔မဟုတ္လွဘူး ၾကြက္ကုိနုိင္တာေၾကာင္ပါတဲ႔ ၊ ဒါေပမဲ႔ဗ်ာ စဥ္းစားၾကည္႔စမ္းဘာ ၊ က်ားတစ္ေကာင္လံုးျဖစ္ရက္နဲ႔ ေၾကာင္ကုိအကူအညီေတာင္းရမွာ ဘယ္မွာမ်က္နွာဘန္းလွပါ႔မလဲ ေနာ္ ၊ ေနပါေစေတာ႔ဗ်ာ အမဲလိုက္ရင္ ၾကြက္စာပါက်န္ေအာင္ ပုိရွာလုိက္ပါေတာ႔မယ္ ၊ နားညီးရင္လဲ ၾကီတ္မွိတ္အိပ္ရမွာဘဲ က်ဴပ္က က်ားကုိဗ် ေနာ္......


ဖတ္ခဲ႔ဘူးေသာတရုတ္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကုိျပန္ေရးပါသည္ ၊

ေရးသူ ( ကုိဟန္ )

Monday, August 24, 2009

အေဖႏွင္႔ေဆးလိပ္တုိမ်ား...။

ဒီကဗ်ာကုိေရးတဲ႔သူ ေနာင္မင္း(ထီမန္)ဆုိတာ... က်ေနာ္႔ အကုိတစ္၀မ္းကဲြ စိတ္လဲတူသူ . ကုိယ္႔မွာတစ္ရာရွိ သူမ်ားစာအတြက္ ကုိးဆယ္ဖယ္ရင္း လံုးခ်ာလည္တာခ်င္းလဲတူ....။အလုပ္ၾကီး ႏွစ္ခုလုပ္ တစ္ခုခဲြက အရႈံးေပၚတာခ်င္းလဲတူ...၊ မြန္းက်ပ္တဲ႔ ျမိဳ႔ျပကထြက္ လပ္ဆပ္ေနေသးတဲ႔ ထီမန္တုိ႔ရဲ႔ ရြာကေလးမွာ ကုိယ္တုိင္ခ်က္တဲ႔ အရက္ကုိေသာက္ မႈးျပီး ေမွာက္ခဲ႔တာခ်င္းလဲတူ...။ ေၾကြယူျပံဳးျပံဳးေတာင္းရင္မုန္းဆုိလုိ႔ ကုိယ္ေပးျပီးသားအေၾကြး စာရြက္နဲ႔ေတာင္ေရးမေတာင္းဘဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ေၾကြးေတာင္းသူျဖစ္ေအာင္ မူရာမာရာမ်ားရတာခ်င္းလဲ တူ..... ဘုိခ်စ္ေရ တူတူေလွ်ာက္တဲ႔ေတာၾကီးတန္းက ဗြက္ထတဲ႔လမ္းကုိ လြမ္းသဗ်ာ.........သူပုိ႔လာတဲ႔ ေမးလ္ေပၚက စာေလးပါ ေဖာ္ျပလုိက္တယ္ေနာ္

by 90s decay.....my family face with the crisis.....and.. i shared my parent's pressure...i think ...this poem..(father and the shot cheroots)....change my style....(instead of nursery style)....i can't type PC keyboard layout....just type MAC layout..so i change pdf format....be happy..man





အေဖႏွင္႔ေဆးလိပ္တုိမ်ား...။


မၾကာေသးဘူးလုိ႔ ဆုိခ်င္ဆုိ

ဟုိ အႏွစ္ ေလးဆယ္ေလာက္တုန္းက

မနက္ မနက္ ေရာက္တုိင္း

(ကၽြန္ေတာ္တုိ႔) အေမတစ္ေယာက္

အေဖ ညက ေသာက္ခဲ႔တဲ႔ ေဆးလိပ္တုိေတြ

ရွင္းရလင္းရ နဲ႔

ဒါ နိစၥဒူ၀

ျငဴစူလုိ႔ မရတဲ႔ တာ၀န္ေလ


ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ႔ အေဖဗ်

ည ည ဆုိ

(ေဆးခါးၾကီးေသာက္ရသလုိ)

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔စာက်တ္ခ်ိန္ေတြမွာဆုိ

သူက

အလကားရတဲ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္မွာ

အလကားရတဲ႔ ေလကုိရႈျပီး

အလကားရတဲ႔ အိမ္ကေလးရဲ႕၀ရန္တာမွာ

အဖန္ရည္ တစ္အုိးနဲ႔

ေရႊျပည္စုိးနဲ႔

ျငိမ္႔ေနလုိက္တာ

အခ်ိန္တန္ လစာထုပ္

အလုပ္လည္း မရႈတ္လွပါဘူး

သန္းေကာင္ေက်ာ္ တစ္ခ်က္ထုိးလုိ႔

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေရးနုိးခ်ိန္ေရာက္လဲ

အေဖတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ျဖင္႔

ေဆးလိပ္ေတြ ေသာက္လုိ႔ေကာင္းတုန္း


မနက္ မနက္ဆုိ

ေဆးလိပ္တုိ ပစ္တမ္းကစားေတာ႔

(ကၽြန္ေတာ္႔အေဖရဲ႔ ေဆးလိပ္တုိေတြနဲ႔)

အားလံုးေပ်ာ္ခဲ႔ၾကရတာေပါ႔


အခုေတာ႔

သီဟရဲ႕ ေက်ာင္းလခ

ဇင္မာရဲ႕ အျပင္အဆင္

ဟန္သာရဲ႕ က်မ္းမာေရးနဲ႔

အိမ္သူရဲ႕ ျငဴစူသံၾကားမွာ

ကၽြန္ေတာ္ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္လာပါျပီ


ည ည ဆုိ

(ဟန္သာေျပာတဲ႔)

စာကေလးအိမ္ေလးရဲ႕ေရွ႕ ၀ရန္တာမွာ

အဖန္ရည္တစ္အုိး နဲ႔

ေရႊျပည္စုိးနဲ႔

သန္းေကာင္ေက်ာ္တစ္ခ်က္ထုိး

(ဟုိေကာင္ေတြတစ္ေရးနုိးမနုိးေတာ႔မသိ)

မီးခုိးေငြ႕ေတြၾကားမွာ

အေဖ႔သားတစ္ေယာက္

ေဆးလိပ္ေသာက္ေနပါတယ္ အေဖ........။



ေနာင္မင္း (ထီမန္)

အပူသည္ဆုေတာင္း

လမုိက္ေသာ ညတစ္ည
တစ္ေလာကလံုးအေမွာင္က်
ဟုိေနာက္နားမွာ
လူသံေတြ လူသံေတြ
လမ္းေပ်ာက္သူေတြရဲ႔ အသံေတြ
ေပ်ာက္တဲ႔လမ္းစ
ျပခ်င္လြန္းလုိ႔
ဆီမီးခြက္ဆြဲ
လမ္းထဲထြက္ေတာ႔
မေလာက္ငွတဲ႔ အလင္းေရာင္
မမွ်တတဲ႔ ကံက်မာ
နဲ႔ဘာမွန္းမသိတာကုိ ခလုပ္တုိက္..
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ မီးျမိဳက္သလုိျဖစ္ေပါ႔
ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္စမ္းဘာေစ
ေလာေလာဆယ္တစ္ခဏေတာ႔
ငါ႔ကုိမီးေလာင္
အလင္းေရာင္နဲ႔...
လမ္းေပ်ာက္သူမ်ား ျမင္ရေစ......
အလင္းေရာင္အတြက္
မီးကူးလုိသူ
ငါ႔ကုိယ္ေပၚမွ ကူးယူေစ......
ကုိဟန္..

အသယ္သားမ်ား

ရိုင္းတယ္ထင္ရင္ ခြင္႔လြတ္ပါ တစ္ခါတစ္ခါ တကယ္ကုိ အဲသလုိ ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ခံစားရတာပါ...။ အမိေျမကုိ စြန္႔ခြာ ေငြရွာရတဲ႔ သူတုိင္းက်ေနာ္႔လုိပဲ ခံစားဘူးမယ္ထင္ပါတယ္..။

မုန္႔သယ္က မုန္႔ေရာင္း...
ငါးသယ္က ငါးေရာင္း...
မွန္သယ္က မွန္ေရာင္း...
ဖာသယ္က ဘာေရာင္းပါသလဲ ဟင္....
ငါငယ္ငယ္က ေမးခြန္းေပါ႔..
မီွးေကာင္ေပါက္ျဖစ္ကာမွ
ေမးခြန္းကအေျဖရတယ္..
ဘာမွကုိေရာင္းစရာမရွိပါလုိ႔
ကုိယ္ခႏၱာကုိ ေရာင္းရတာ
ဖာသယ္ပါတဲ႔.....
အသက္နဲနဲၾကီးလာေတာ႔...
ေမြးရပ္မဟုတ္တဲ႔ေျမမွာ..
ငါအပါအ၀င္..
အမ်ိဳးတူသူေတြ..
ေပါင္းစုျပီး ဖာသယ္ျဖစ္ၾက..
တရားခံ
ကုိေရႊပုိက္ဆံက
စကၠဴစုတ္ျဖစ္ေကာင္းတံုး....
ျဖစ္ေနတံုးေတာ႔
ခံဦးေပါ႔
အမ်ိဳးတူသူအားလံုးကုိ
ေျပာခ်င္တာေလးက
ဖာသယ္ေတြမွာလဲ
ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ဘုိ႔ အခြင္႔အေရး
ရွိေနေသးတာ
ေမ႔မသြားၾကဘုိ႔ပါ.....။
ကုိဟန္........

ခတ္သစ္ေက်ာင္းေဆာင္

က်ိဳးပ်က္သြားတဲ႔ ခံုုေတြကုိၾကည္႔ပီး သတိရတယ္..။ မျမည္ေတာ႔တဲ႔ေခါင္းေလာင္းကုိသတိရတယ္...။ တုိက္ပံုမပါေတာ႔တဲ႔ ဆရာကုိသတိရတယ္...။အားလံုး...အားလံုး.....အားလံုး......




ပညာ၀န္ၾကီး ဦးဘုိးက်ား

ေရးသားဘူးတာက

တစ္တုိင္ဆီမီး

ထြန္းညိွပီးက

ဆီမီးေထာင္ရာ

ပြားမ်ားပါ တဲ႔...။

လူၾကီးစကား

မွတ္သားထားပီး

တစ္တုိင္ဆီမီးထြန္းညိွတယ္

တစ္တုိင္ဆီမီး

လဲက်ပီးေနာက္

ေက်ာင္းၾကီးမီးေလာင္

ကြင္းေခါင္ေခါင္

ဒီကေန႔မွာေတြ႔ရတယ္...။

ခလုပ္တုိက္သူ ဘယ္သူလဲ..???????


ကုိဟန္

အတၱဳပတိ အစုိကုိခဲြစိတ္ခ်င္း....

က်ေနာ္႔ ေဖေဖေရးခဲ႔ တဲ႔ ကဗ်ာပါ...။ 1991/92 ေလာက္က အလင္းေထာင္႔ စာေပဂ်ာနယ္မွာေဖာ္ျပခဲ႔ဘူးပါတယ္..။ အဲဒိတံုးက က်ေနာ္ ကခေလးေပါ႔..၊ ေသေသခ်ာခ်ာသေဘာမေပါက္ပါဘူး..။ နဲနဲၾကီးလာမွပဲ ကုိယ္႔အေဖရဲ႕ ဘ၀ ကုိရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုိ႔ခံစားမိလာတာပါ..။သူနဲ႕က်ေနာ္ၾကားမွာ သေဘာထားမတူတာေတြအမ်ားၾကီးပါ..။ အထူးသျဖင္႔ငယ္ငယ္ကေပါ႔..။တန္ဘုိးရွာတတ္တဲ႔ အရြယ္ေရာက္မွ သူ႔ရဲ႕ တန္ဘုိးကုိက်ေနာ္ရွာေတြ႔ပါတယ္..။ ေၾသာ္သူ႕ဆီမွာ က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္ေနတာေတြအမ်ားၾကီးပါလား.....။ က်ေနာ္မလုပ္နုိင္ေသးတဲ႔ သူ႔ဆီက က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ အပုိင္းအစတစ္ခုပါ... မွ်ေ၀လုိက္ပါတယ္......
(တစ္)
အူ၀ဲ.....
လူထဲေရာက္လာ
ငါ လူျဖစ္ေလျပီ..
လက္သီးမ်ားက်စ္က်စ္ဆုတ္
ဦးထုပ္မပါ ၊ ဖိနတ္မပါ ၊
အၤက်ီမပါ ၊ ပုဆုိးမပါ
ဂန္ဖလားကုိေျခနဲ႔ ေက်ာက္
နႏြမ္းခြက္ကုိေမွာက္
ဖာပံုးထဲေရာက္....
ေနာက္ၾကတတ္တဲ႔ ကဆုန္မုိး
ျဖိဳးျဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္က်
ညတစ္ည..၊

(ႏွစ္)
အိပ္ယာနားမွာ
မီးခံေတတၱာတံခါး
ပြင္႔သြားလဲ..၀ုန္း
ပိတ္သြားလဲ ...၀ုန္း
တစ္ဒံုးဒံုးဆူည
ံနားမခံသာ
ငါ.....ေအာင္ပဲြၾကီးစ
အေမကေခ်ာ႔
အေဖကေခ်ာ႔
ေတာ္ေတာ္႔ကုိဆူတဲ႔ေကာင္ကြာ.။

(သံုး)
ေဖာင္း..ဒုိင္း..ေျဖာင္း..ရီႊ...
က်ည္နွင္းမ်ားတစ္ဖဲြဖဲြ
ေခ်ာင္းထဲက ခရာျခံဳမ်ား
လႈပ္ရွား....
မီးပြား ၊ မီးပြင္႔ ၊ မီးေတာက္..၊
ေဖာက္ခနဲ ေဖာက္ခနဲ
ကြင္းထဲကေျခေထာက္မ်ား
ေျပးလႊားနုိင္ခ်င္းမရွိ
ေက်ာ္၏ ၊ ခြ၏ ၊ လဲ၏ ၊ ျပိဳ၏....
ၾကည္႔လုိက္တုိင္း ေဒါင္လုိက္လူမရွိ
မသိ
သူ႔လဲငါမသိ ၊ ငါ႔လဲသူမသိ
မပီတစ္ပီ တစ္စျပင္မ်ား
ေျပးရင္လႊားရင္း
လူတြင္းၾကီးထဲမွာ
ငါ ခေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ၾကီးထြားမႈ႕..

(ေလး)
နင္းလုိက္တုိင္း ဂေလာင္းဂေလာင္း
ၾကမ္းတစ္ေခ်ာင္းမွသံမရုိက္
မုိက္ကမ္းေသာ ဓနိေပါက္မ်ား
မုိးေတာက္ေတာက္ယုိ
ဘုရားစူး ခုိစရာျဖစ္ရဲ႕
ေရွ႕တည္႔တည္႔မွာ
မရမ္း၀ါယင္ေကာင္နား
နွမ္းပစ္မ်ားသဲရွပ္ရွပ္
ေက်နပ္စဖြယ္ေစ်းတန္းနဲ႔
ျပည္႔လွ်မ္းက်က္သေရ
ေရႊမူလတန္းေက်ာင္းမွာ
ငါ စေကာလားရွစ္ ဘဲြ႕ရ၏.....

(ငါး)
ကက္တီးကက္ဖဲ႔
ရြဲ႕တိရြဲ႕ေစာင္း
ေကာင္းမိေကာင္းရဲ႕ ျမည္ဟဲ႔ေဒါင္ေဒါင္
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေ၀ေလေလ
ဒံုးေပကက္သက
္ျဖက္လာခဲ႔ပီးေနာက္
ေက်ာက္တံလဲက်ိဳးခဲ႔ဘူး
နဖူးလဲကြဲခဲ႔ဘူး
ကြန္ပါဘူလဲေပ်ာက္ခဲ႔ဘူး
ကြင္႔မွင္လဲ ေပ်ာက္ခဲ႔ဘူး
အရူးတံဆိပ္လဲကက္ရဘူး
အထူးစပယ္ရွယ္ ရာဘာတံဆိတ္နွိပ္
ဟိတ္ ခံဘြယ္လက္မွတ္တစ္ခု
ငါစုမိ ျပီ........

(ေျခာက္ (က) )ေသြးနထင္ေရာက္
ေျခဖ်ားေထာက္
ေၾကာက္စရာမေမြးေသး
ေသြးဆူပြက္ထ
လက္ခေမာင္းခတ္
နပမ္းသတ္ ဘုိ႔
ဘ၀ထဲမဲခနဲ တုိး၀င္...

(ေျခာက္ (ခ) )
ဗ်ိဴက္ေတာထဲမွာ
ကုိယ္႔ဖာသာေတာ႔ ကုိးေတာင္က်ား
ရုိးမေပၚေရာက္ေလမွ
ငေကာက္ ေသခ်ာသိပါေပါ႔
လူမိလွ်င္ရယ္ဘုိ႔ေကာင္းေလရဲ႕
ေမ်ာက္ေခါင္းကုိ အေဖေခၚလုိ႔
က်ားသံမေပၚ မီေညာင္ ဟစ္တယ္ေလ႔
အျဖစ္ကယ္ေတာ္ေတာ္ဆုိးေလတဲ႔
ဖုိးေကာက္ေၾကာင္ပါး....။

(ခုႏွစ္)
ပတျမားရည္
စီညည္းအဟုန္
ိနီျမန္းကုန္သည္
အာရုဏ္ေပၚစ ၀ုိးတ၀ါး
အသားေပၚမွာ ထင္းထင္းထင္
ရင္ထဲမွာ ဘိက္ဘိက္သား ညိဳဆဲ
ေမွာင္ၾကီးမဲၾကီး
မရဲ တရဲ တစ္ေယာက္ထဲပင္
ဘာလဲ မျမင္စမ္းသတ္၀င္ခဲ႔
ေျမျပင္သိတ္သဲ ေမာပန္းလဲွခ်
ၾကဲၾကဲေမွာင္ပိတ္ စိမ္းျမရိပ္ဋ္
အိပ္မယ္ၾကံမွာ
ဘာညာဘာညာ
တာရာစာအုပ္တစ္အုပ္
ငါ႔ကုိခ်ဴပ္ပီး
ကဗ်ာလူ ျဖစ္ေလေတာ႔သတည္း...။

(ရွစ္)
တာရာမ်ား တျဖတ္ျဖတ္လြန္႔
တိမ္ညြန္႔စား လင္းယုန္မ်ားပ်ံ
ျပည္သူ႔ဂ်ာနယ္ထံ အေရာက္
ျမိတ္အေနာက္နားဆီက ငုိသံေတြၾကား
မင္းလွနားမွာကားဘီးေပါက္..
က်ြန္းထုိးေမွာက္ခံု
အလံစံုတဲ႔ကာလ
ျပာတာကျပာ ၊ နီတာကနီ.
၀ါတာက၀ါ...ရွာမရတဲ႔
ဘဲဥအစ
စာအုပ္စဥ္ေပၚကလွမ္းအၾကည္႔
ဘယ္ညိွျပီး လက္သီးဆုတ္ၾကားမွာ
ငါကုိးလုိးကန္႔လန္႔

(ကုိး)
ငုိက္ခနဲမႈး စူးကနဲက်င္
ထင္ကနဲေတာက
္ေဖာက္ခနဲကြဲ
စည္ပုိင္းထဲကေရ
ေနြလယ္ေခါင္ေရာက္သလုိ
ဟုိဒီ အလည္အပတ္ေတာင္ပံခတ္ ၊ နဂါး၀ါ
ငါ.....စာေ၀းေပေ၀း...
က်မ္းေလးေလးၾကီးေတြဖတ္
စမတ္ေတြထြား.
ငါလူလားေျမာက္....

(တစ္ဆယ္(က))
နီရဲေနေနတဲ႔ေနလံုးကုိထက္ခ်မ္းခဲြ
ဂလူးကုိးပုလင္းထဲမွာစိမ္
၀က္ေသးအိမ္ထဲက ခ်က္ၾကီးနဲ႔ေရာ
အေဟာသုခံ၀တ
ခ်မ္းသာစြလုိ႔သာဆုိရင္
ထန္းသံုးပင္ေပၚက ေမ်ာက္ငမႈးဟာ
မီလွ်ံနာျဖစ္ေရာ႔မယ္
တကၽြတ္ကၽြတ္၀ါး
တစ္ဖြားဖြားဖဲ႔
စာအုပ္ကုိ၀ါးစားတုိင္းသာ
ပါရကူေျမာက္မယ္ဆုိရင္
ႏွဳတ္ခမ္းေမႊးစစနဲ႔ ပုိးဟတ္ဟာ
ေဒါက္တာျဖစ္ေရာ႔မယ္ ။

(တစ္ဆယ္(ခ))
မသိခင္က
စဥ္းစားရတာ
ခ်ာလည္ခ်ာလည္
သိလာတဲ႔အခါ
စဥ္းစားမွာပဲ
ငါဘာေကာင္လဲ သူဘာလဲ
ေတြ႔သမွ်ဟာ
ရုပ္သာဖဲြ႕စည္း၊
သိျပီးသကာလ
ရူပေဗဒ ေမြးဖြား၏
အီလက္ထရြန္
ပရုိတြန
္ညဴတရြန္
အက္တမ္တည္ေဆာက္
ကမၻာေအာက္မွာ
ငါ ဆုိသည္ကား အေသးစားအမႈန
္ျမစ္ကုိအလ်ားလုိက္ကူး
ေရဘူးကုိအပ္ေပါက္ေဖာက္
က်ားေပါက္ကုိလက္ေပးသင
္ဖားအရွင္ကုိ ဂတံုးေခ်ာ
ရွားေဇာင္းေတာမွာ သေျပစုိက
္မုိက္မဲ သတၱိရွိစြာ
မ်ဥ္း၀ါေပၚစက္ဘီးစီး..။
ေခၽြးဒီးဒီး က်
ညထ ၊ ေန႔အိပ္
စိတ္ဆုိတဲ႔ အပုိင္းအစမ်ား
ငါ႔ အားခဲြထုပ္သြားၾက
သတင္းစာေပါင္း ၃၆၅ ေစာင္ကုိ
ေစ်းေတာင္ဘက္ ေဘာ္တယ္ဆုိင္မွာ
၁၅ ခါေလာက္ေရာင္းျပီးေနာက
္ငါးသေလာက္ပုတ္ကုိေက်ာ
္မိႈေစာ္နံတဲ႔ ပဲျပဳတ္
မည္းက်ဴတ္ေနတဲ႔ ထမင္းအတူးကုိစား
ဟားရတယ္ ၊ ဟာဒရ ရတယ္
ေရႊ၀ယ္မလား..
ေျမ၀ယ္မလား..
ကား၀ယ္မလား...
တုိက္ေဆာက္မလား..
စုဘူးမ်ားေပါက္ကြဲ
ရတနာခဲေလးေကာင္
လူ႕ေဘာင္ထဲေခၚလာ
ငါ...........
ဧရာမ သတၱိခဲေလ

(ျမင္႔ဦးသစ္)

သူေခၚလာတဲထဲက က်ေနာ္က သံုးေကာင္ေျမာက္ပါ ရတနာခဲလား မီးေသြးခဲ လားေတာ႔မသိ.........:p

က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ မိန္းမမ်ား (တစ္)

ေနြသည္ပူျပင္းသည္ဟုဆုိလွ်င္ရယ္ၾကေပးဦးမည္..။သုိ႔ေသာထုိေန႔ကအမွန္တစ္ကယ္ပင္ပူျပင္းပါသည္..၊ အခ်ိန္အားျဖင္႔ မာရစ္ဇ ၏ ဆံပင္ေရွေရွ အရပ္ျမင္႔ျမင္႔သီခ်င္းခတ္စားေနခ်ိန္..၊ က်ေနာ္ ဇာက္လုိက္ေက်ာ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္ ၊ မိန္းမတုိ႔ ၏ ရွိက္ဖုိၾကီးငယ္အသြယ္သြယ္တုိ႔ကုိ ရုိးသားစြာရင္ခုန္တတ္စ ၊ ( ယခုကဲ႔သုိ အလြန္တရာမွ ယဥ္ေက်းလွေသာ အေနာက္တုိင္းသားတုိ႔၏ ဖုိမဆုိင္ရာနည္းမညာမ်ားကုိ မေလ႔လာရေသးခင္) ဆင္စြယ္ေရာင္ေဖာရိန္းရွပ္ လွလွေလးျဖင္႔သူမအားက်ေနာ္စေတြ႔ဘူးခဲ႔ပါသည္ ၊ သူမ၏ ဆင္မယဥ္သာလမ္းေလွ်ာက္သြားပံုသည္ သူမ၏ ေျခအစံုတုိ႔တြင္ က်ေနာ္႔ ႏွလံုးသည္းအိမ္တုိ႔ ၇စ္ပတ္ပါသြားသေရာင္…။ (ယခုအခ်ိန္တြင္ ဆင္မတစ္ေကာင္ လမ္းေလွ်ာက္ပံုကုိေနာက္မွ ျမင္ဘူးေသာ္လည္း ဆုိရုိးစကား ရွိခဲ႔သည္မုိ႔ ျပင္ရန္ေနာက္ၾကေပျပီ အေတာ္ပင္ၾကည္႔ရဆုိးပါသည္) ေသာက္လက္စ လက္ဘက္ေရခြက္ကုိပင္ မခ်ပဲ ဆက္တုိက္ေငးၾကည္႔ေနမိသည္အထိ….၊ ခြက္ျပန္ခ်လုိက္ပါကေပးလုိက္ရမည္႔ စားပဲြခံုကုိ လွမ္းၾကည္႔လုိက္ရမည္႔ အခ်ိန္ကုိပင္ ႏွေမ်ာေနမိသည္ ..၊သူမ အမွန္တစ္ကယ္ပင္လွပါသည္..၊သူမ ၏ေနာက္ေက်ာ ကုိေပ်ာက္သြားသည္အထိေငးၾကည္႔ရင္း လွပေသာသူမ၏ မ်က္ႏွာသည္ က်ေနာ္၏ လက္ဘက္ေရခြက္ထဲတြင္ ၄င္း စားပဲြခံုေပၚတြင္ ၄င္း က်ေနာ္တတ္ထားသည္ မ်က္မွန္၏ မွန္မ်ားတြင္ ၄င္း ထင္ဟပ္ေပၚလြင္လွ်က္….၊ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး ေတာ္ေတာ္ အၾကာမွ စားပဲြခံုေပၚသုိ႔ လက္ဖက္ေရခြက္ကုိ ျပန္အခ်..တုိးညွင္းေသာ ဆုိင္းထီးဆုိင္ ၏ေတးသြားက က်ေနာ္႔ ကုိေနြးေထြးစြာ လာေရာက္ေပြ႔ဖက္သည္….. (အေမွာင္တစ္ညမွာ….ျမင္ရခဲတဲ႔ ေမာင္႔….လျပည္႔၀န္း) ဟုတ္ပါသည္ အမွန္ပင္ျမင္ရခဲ႔လွေသာ ဟုိဖက္ကုန္းေလးတစ္ဘက္တြင္ေျပာက္ကြယ္သြားေသာ ေမာင္႔ လျပည္႔၀န္း ထိုအခ်ိန္မွစ သူမကုိ က်ေနာ္ တစ္ဘက္သက္ ကင္ပြန္းတတ္ခဲ႔သည္ က်ေနာ္႔ ရဲ႕ လျပည္၀န္း……၊

ဆယ္ေက်ာ္သက္တုိ႔ ၏ရင္ခုန္ခံစားခ်က္မွ ပင္လယ္ထဲေရငတ္သည္နွင္႔အလားတူလွသည္….မ်က္ေစ႔ေရွ႕ေအာက္ထုိေလာက္မ်ားျပားလွေသာ မိန္းခေလး အမ်ားအနက္မွ လျပည္႔၀န္းကုိသာ ထပ္ခါထပ္ခါျမင္ခ်င္ေနမိသည္..၊ ျမင္ျပန္ေတာ႔ လဲဘာမွမဟုတ္ ၾကည္႔ရရုံသာ ၊ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ပါေစ က်ေနာ္ထုိခဏကုိ ခ်ိဴျမိန္လွသည္ကေတာ႔ အမွန္၊ ေန႔တုိင္းလုိ လုိ လျပည္႔၀န္းလာတတ္ရာ လမ္းဘက္ မ်က္နွာမူျပီး လက္ဘက္ေရတစ္ခြက္နဲ႔ ထုိင္ေစာင္႔တတ္လာသည္..၊ တစ္ခါတစ္ရံ ဆုိင္ရွင္ညိဳျငင္သည္အထိပင္.သူမလာျပီဆုိေတာ႔ လဲ (သတိ ေပတရာအကြာတြင္ အခ်စ္ရွိသည္ ) ဟုဆုိရေလာက္ေအာင္ပင္ ေနာက္ခပ္ခြာခြာက တစ္ေကာက္ေကာက္လုိက္ ၊ကုိယ္႔ကုိ ထုိအခ်ိန္က ဘာစိတ္ကူးနွင္႔ဘာလုိက္လုပ္မွန္းကုိမူ ယခုအထိမသိေသးပါ..၊ထုိသုိ႔ပင္ နာမယ္လဲမသိမိတ္လဲမဆက္ျဖစ္ျပံဳးလဲမျပျဖစ္ေနာက္ကတစ္ေကာက္ေကာက္လုိက္ရင္းကုိယ္႔
ဖာသာ အိပ္မက္ထဲမွာ လမင္းတစ္ရာသာေနလုိက္တာ တစ္လခန္႔ၾကာခဲ႔မည္ထင္၏.၊

ခလုပ္တုိက္ပါမ်ား သည္႔ ငုတ္မွတ္မိလာသလုိပင္ ၾကာလာေတာ႔ သူမက်ေနာ္႔အား မွတ္မိလာပံုရသည္ ၊တစ္ရက္ေသာ တနင္ဂေနြ တြင္သူမက်ေနာ္႔ အားျပံဳးျပခဲ႔သည္ ၊ေငးၾကည္႔ေနေသာ က်ေနာ္႔ကုိ ေစ႔ေစ႔ ၾကည္႔ျပီး ျပံဳးျပလုိက္ေသာသူမကုိက်ေနာ္ေတာ္ေတာ္အံ႔အားသင္႔သြားခဲ႔သည္ ၊ေနာက္သုိ႔ပင္ရုတ္တရက္လွည္႔ၾကည္႔မိေသးသည္၊က်ေနာ္မဟုတ္ပါပဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိမ်ား ျပံဳးျပေနခ်င္းေလာ….၊ မဟုတ္ပါ က်ေနာ္မွ က်ေနာ္ က်ေနာ္႔အားပင္တည္႔တည္႔ျပံဳးျပေနခ်င္းျဖစ္ပါသည္..၊စကန္႔မဆုိင္း က်ေနာ္ ကဗ်ာကရာပင္ ျပန္ျပံဳးျပလုိက္သည္..။ အေလာတစ္ၾကီး ျပံဳးျပမိျခင္းေၾကာင္႔ ပါးစပ္မွာတတ္ရက္သားရွိေနေသာ ေဆးလိပ္တုိကုိပင္မထုပ္မိ…။ ေဆးလိပ္တုိက ပုဆုိးေပၚသုိ႔တစ္ရွိန္ထုိးက်..၊ ပုဆုိးအားတစ္ေငြ႔ေငြ႔ မီးေလွာင္သည္႔အထိပင္က်ေနာ္မသိနုိင္ေသး ၊ သူမ၏ လွပေသာအျပံဳးမွ တစ္စကန္႔ပင္မဖယ္ခြာလုိျပီ..၊ပုဆုိးေပါက္ျပီး ေပါင္အားမီးျဖင္႔ ထုိးမိကာအေတာ္ပူလာမွပင္ ထခံုမိသည္..၊ေရွေသာ က်ေနာ္႔၏ဒူးေခါင္းက စားပဲြခံုကုိတုိက္မိ ၊ေရေႏြးအုိးကေမွာက္ လက္ဘက္ေရခြက္ကေျမာင္းထဲေရာက္.. ေရေႏြးအုိးထဲမွ ေရေႏြးပူပူမ်ား ပုဆုိးေပၚသုိ႔က် ရြဲစုိ..။က်ေနာ္နွင္႔ စားပဲြခံု တစ္၀ုိက္သည္(ဘက္ကဒက္တြင္ဗံုးၾကဲျပီးေနာက္) ဆုိေသာသတင္းဓာက္ပံုထဲကလုိပင္ တစ္ခဏအတြင္း ကေဗ်ာင္းကဗ်င္..၊
အားလံုးျပီးဆံုးကာမွ ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ျပန္ၾကည္႔မိေတာ႔ လား..လား ေဆးလိပ္မီးႏွင္႔ထုိးမိထားေသာေပါင္မွ ပူေလာင္ေနသည္.၊ ပုဆုိးေအာက္ပုိင္းတစ္ခုလံုးသည္ ေရေနြးမ်ားျဖင္႔ ရြဲစုိေနသည္..။ရင္ထဲတြင္ကေတာ႔ လမင္းတစ္ရာသာဆဲ..၊အျပင္မွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္စမ္းဘာေစ..။ မီးထိျပီးေပါက္သြားေသာ ပုဆုိးမွ အေပါက္သည္ (အခ်စ္ေပါက္) ပုဆုိးေအာက္ပုိင္းတြင္ စုိရြဲေနေသာ ေရေနြးတုိသည္ (အခ်စ္ေရမ်ား) တစ္ျဖင္းျဖင္းျဖင္႔ ပူေလာင္လွ်က္ရွိေသာ ေပါင္မွ မီးေလွာင္ဖုသည္ (အခ်စ္ဖု ) အားလံုးသည္ အခ်စ္တုိ႔ျဖင္႔ ျပည္႔သိတ္ ထံုမြန္းစြာ……၊ဆုိင္ရွင္အနားေရာက္မလာခင္အထိ..၊ဆုိင္ရွင္အနားေရာက္ပီး ကဲြသြားေသာခြက္ဖုိးကုိ အေလွ်ာ္ေတာင္းမွပင္ က်ေနာ္ ခ်စ္ျခင္းအိမ္မက္မွနိူးသည္..။ ထုိစဥ္က ခြက္တစ္လံုးစာ ေလးဆယ္႔ငါးက်ပ္ေပးေလွ်ာ္ခဲ႔ရသည္.၊ ခ်စ္ျခင္း၏ အျပံဳး တစ္ခဏသည္ ေလးဆယ္႔ငါးက်ပ္တန္ပါသည္..၊ ေပးစရာရွိေသာပုိက္ဆံကုိေပး ဆုိင္ရွင္အားေက်နပ္ေအာင္ေတာင္းပန္ျပီး က်ေနာ္အိမ္သုိ႔ျပန္ခဲ႔သည္..အခ်စ္ေရတုိ႔ျဖင္႔ စုိရြဲေနေသာပုဆုိးက လမ္းေလ်ာက္ရန္အေနွာက္အယွက္ေပးေနသည္ ၊ ပုဆုိးမွ အခ်စ္ေပါက္ကုိလဲ လူမျမင္ေအာင္ဖံုးဖိထားရသည္ ၊ ေပါင္မွ အခ်စ္ဖုကလဲ ပူစပ္ပူေလာင္ရွိလွသည္၊ အဘယ္သုိ႔္ပင္ျဖစ္ေနပါေစ က်ေနာ္႔ရင္ထဲတြင္ ၾကည္နူးရိတ္တုိ႔ ျပန္႔လြင္႔လွ်က္..၊ အခ်စ္ဘက္စ္ကားၾကီး ကုိစီး ျပီး အခ်စ္အိမ္ၾကီးသုိ႔ ျပန္လုိက္ပါဦးမည္..၊
ဆက္ေရးပါမည္................ ကုိဟန္၊

Friday, July 24, 2009

အိမ္

ငါ႔ အိမ္ မွာ
အိမ္ေခါင္ထိပ္က
မုိးရိတ္မျမင္လုိက္နဲ႔ ..
ေခါင္ ရြ႔ဲ ဘုိ႔ အဆင္သင္႕
ငါရွိေနတဲ႔ ေနရာမွာေတာ႔
မုိးရြာတာေတာင္မသိလုိက္ဘူး
ဒါေပမဲ႔ေလ
ေခါင္ရြ႔ဲေနတဲ႔ အိမ္မွာ
ငါ႔ ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြေနေနၾကတယ္...။
ငါ႔ အိမ္မွာေလျပင္းမက်နဲ႔
အိမ္ရြဲ႔သြားဘုိ႔ အဆင္သင္႔
ငါရွိေနတဲ႔ေနရာမွာေလ
ျပင္းက်သြားတာ
ဆံပင္ေတာင္မဖြာလုိက္ဘူး
ဒါေပမဲ႔ေလ
ရြဲ႔သြားတဲ႔အိမ္ထဲမွာငါညီအကုိေမာင္ႏွမေတြေနေနၾကတယ္..။
ငါ႔အိမ္မွာ
ဒီေန႔ ညေနစာအတြက
္ဒီေန႔မနက္မွာရွာေကာင္းတံုး
ငါရွိေနတဲ႔ေနရာမွာ
ေနာက္ႏွစ္ရက္စာပူစရာမလုိဘူး
ဒါေပမဲ႔ေလ
အဲဒီညေနစာကုိငါ႔ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြေမ်ာ္ေနၾကတယ္..။
ငါ႔အိမ္မွာ
ဒီေန႔ရွာတဲ႔ အသျပာဟာ
ေနာက္ေန႔မွာ
ငါးစိမ္းထုပ္တဲ႔စကၠဴစုတ္ ျဖစ္တယ္..
ငါရွိေနတဲ႔ေနရာမွာ
အသျပာဟာအသျပာအတုိင္းေနတယ္
ဒါေပမဲ႔ေလ
ငါ႔ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ
စကၠဴစုတ္ရဲ႕တန္ဘုိးရွာေနၾကရတယ္...။
ငါ႔အိမ္က
ုိငါရွိေနတဲ႔ ေနရာအတုိင္းျဖစ္ခ်င္တယ္...
မတတ္နုိင္တဲ႔အဆံုး
တရားမွ်တမဲ႔
ငါ႔ရဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က
ငါ႔ အိမ္ကုိငါျပန္ခဲ႔မယ္ ျပန္ခဲ႔မယ္...။
အနည္းဆံုးေတာ႔
ငါရွိေနရင္
ဒုကၡေတြၾကားကငါ႔
ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြေပ်ာ္ေနၾကလိမ္႔မယ္....
အတူတဂြ ရင္ဆုိင္ၾကရေအာင္
ေခါင္ရြဲ႕သြားရင္ဆဲြတည္႔မယ္
အိမ္ရြဲ႕သြားရင္ ဆဲြထူမယ္
စကၠဴစုတ္ကုိ လက္ပူေအာင္စုၾကမယ္
ငါျပန္ခဲ႔ မယ္ ျပန္ခဲ႔မယ္.....
ကုိဟန္

စိတ္ေလွကားတစ္စင္း

အဲဒီေလွကားေပၚကေပါ႔
ခဏခဏ ျပဳတ္ၾက..
ငယ္ငယ္ထဲကစလုိက္တာခုထိပါပဲ...
ငယ္ငယ္ကေတာ႔
ေဆးထုိးအပ္ကုိင္တဲ႔
လက္တစ္စံုကခါးကေနဆြဲမ ျပီး
ခဏခဏ ဆြဲတင္တယ္
နဲနဲၾကီးလာေတာ႔
ေျမျဖဴကုိင္တဲ႔လက္တစ္စံုက
ဂုတ္ကမျပီး
ခဏခဏ ဆဲြတင္တယ္
သိပ္မညင္သာလွေပမဲ႔ငါ
ျပဳတ္ေတာ႔ မက်သြားဘူးေပါ႔
ကုိကုိယ္တုိင္လဲ
ၾကီဳးစားျပီး တက္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔
ငယ္ငယ္ကေနရာကုိမေရႊ႕ေသးတာ....
အခုေတာ႔ေလ
လက္ေသးေသးေလးတစ္စံုက
ငါ႔ ႏွလံုးသဲညွာကေန
ေျခကန္ပီးကုိဆြဲထားတာ..
ပထမေျမာက္ သူေတြလ
ုိအားအင္မေလာက္ရွာလုိ႔
အေပၚမေရာက္တာေတာင္
ျပဳတ္က်မသြားေအာင္ေပါ႔
ခမ်ာလဲေညာင္းရွာေရာ႔မယ
္စိတ္ခ်ပါကြယ္
မင္းလက္ေညာင္းသြားလုိ႔
လႊတ္ခ်ခဲ႔ရင္ေတာင္
ေလးဘက္ေထာက္ျပီးဘဲျဖစ္ျဖစ္
ေရာက္ေအာင္တက္လာခဲ႔ပါမယ္...
ေလာေလာဆယ္ေတာ႔
အားခဲျပီးသာဆဲြထားပါ
ငါ အားအင္ျပည္႔လာတဲ႔ အထိ...
ကုိဟန္

လူငယ္ပံုျပင္

ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္.
ေမာင္မယ္ေတြက...
လူငယ္ကိစၥမွ်တၾကပါတဲ႔......
ႏွစ္ဆယ္ပတ္လည္
ေမာင္မယ္ေတြက...
လူငယ္ဘ၀
နားလည္ၾကပါတဲ႔..
သံုးဆယ္ပတ္လည္..
ေမာင္မယ္ေတြက
လူငယ္ကမွ အားမာန္ရွျပီး..
ဘ၀အင္အား စဥ္တုိးပြားသတဲ႔ေလ...
ေလးဆယ္ပတ္လည္
ေမာင္မယ္ေတြက
လူငယ္ဘ၀ ဒီမွာစျပီတဲ႔....
ငါးဆယ္ပတ္လည္
ေမာင္မယ္ေတြက
လူငယ္အေရး
မ်ားမ်ားေတြးလုိ႔ဆုိျပန္တယ္
က်ဴပ္မွာဗ်ာ
တစ္ေယာက္တည္းတုိးတုိးေလးပဲ ေမးမိတယ္...
လူၾကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ
ဘယ္အခါတြင္လူၾကီးျဖစ္ပါမည္နည္း... ဟု..
တုိးတုိးေလးလဲ ၾကားတတ္တဲ႔....
ရွစ္ဆယ္ပတ္လည္
ေမာင္မယ္ေတြက
အိပ္ရာေပၚက ၾကံဳးရံုးထျပီး ေျပာၾကတယ္..
ဒီလူငယ္ေတြ ခက္ေသးတယ္တဲ႔.........
ကုိဟန္

အိမ္ေနာက္ေဖးက ဂ်ဴလုိင္ပိေတာက္မ်ားသုိ႔

တစ္ႏွစ္မွာ တစ္လ..
တစ္လမွာ တစ္ရက္..
ပန္းျမတ္ ပိေတာက္ဆုိျပီး..
ေျမာက္စားထား တာ
ရာစုႏွစ္ၾကာမွ...ဒင္း က ေလ ...
မုိးရြာတုိင္းပြင္႔....
ေလလြင္႔တုိင္းေမႊး...
ေပးခ်င္တဲ႔ပံုေပးျပီး..
မ..ေရးျပေနလုိက္တာ...
သတိရလုိ႔ ၾကည္႔မိမွ..
ဌာေနနဲ႔အတူ ျပည္႔တံဆာ ပိေတာက္..
ဗန္းေမွာက္ခ်လုိက္တာေအးပါတယ္.
ေနာက္တစ္ခါ
လာမေမးနဲ႔ပိေတာက္အေၾကာင္းသူ..
ျပည္႔တံဆာတန္းမွာ အိပ္ေနတယ္...။
ကုိဟန္

ကုိတုိင္ေရးအတၱဳပတိ၏နိဂုန္း

က်ေနာ္ သိပ္ခ်စ္တတ္သူပါ....
တခ်ိဳ႔က က်ေနာ္႔ အခ်စ္ေပၚမွာ
ခုန္ေပါက္ကစားသြားၾကတယ္.....
က်ေနာ္သိပ္ သနားတတ္သူပါ....
တခ်ိဳ႔က စီးပြားျဖစ္စုိက္ပ်ိဳးဖုိ႔အတြက္..
က်ေနာ္႔ ႏွလံုးေသြးကုိခပ္ပီး....
အလကားေၾကး လယ္ကြက္ေပၚမွာ ..
ေလာင္းခ်သြားၾကတယ္.....
က်ေနာ္သိပ္ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္သူပါ....
တခ်ိဳ႕က က်ေနာ္႔ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေပၚမွာ
ဖ်ာခင္းပီး အိပ္သြားက်တယ္......
က်ေနာ္သိပ္ ၾကင္နာတတ္သူပါ.....
တခ်ိဳ႕က က်ေနာ္႔ အၾကင္နာတရားနဲ႔...
ထမင္းခ်က္စားသြားၾကတယ္.......
က်ေနာ္သိပ္ ေမ်ာ္လင္႔တတ္သူပါ
ဂဏန္းေပးတဲ႔ အိပ္မက္က..
ထီထြက္ျပီးမွ မက္တယ္.....
က်ေနာ္ ကံေကာင္းပါတယ္...
ေနာက္ဆံုးေတာ႔
အရာရာေဖးမပီးတကယ္ခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ေတြ႔တယ္...
အဲလုိ အဲလုိ ေပါ႔ခ်ိဳင္႕ခြက္ေတြနဲ႔ အခ်စ္
ေသြးေပ်ာက္ေနတဲ႔ ႏွလံုးသား
ျပားေနတဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာတရား
ေနာက္က်ေနတဲ႔ ေမ်ာ္လင္႔ခ်င္းနဲ႔
မီးေလာင္ျပင္အၾကင္နာတရားေပၚမွာ
ကံေကာင္းျခင္း ေလးကုိေခါင္းအံုးအိပ္ရင္းက
က်ေနာ္ သိပ္ကဗ်ာဆန္ေနတံုး
ဒီကဗ်ာလာဖတ္သူက
သူ႔အျမင္ေျပာသြားေလရဲ႕
ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ေဖာ္ မသူေတာ္....တဲ႔
ကဲ....ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား.....
ကုိဟန္

ခ်စ္သူအတြက္

တစ္ခါကေလ ...
ကုိယ္စဥ္းစားဘူးတာ....
သင္႔ေတာ္ရာေနရာေလးတစ္ေနရာမွာ....
ကုိယ္ရယ္... မင္းရယ္.. ခ်စ္ျခင္းရယ္....
ဒါပဲေနၾကမယ္လုိ႔......
တကယ္ၾကေတာ႔ေလ.....
နိဗာန္ယဥ္ဟာ...
အသက္မဲ႔ခႏၱာေတြကုိ သယ္သြားတယ္....
ယဥ္ရထား က .....
ခရီးသြားေတြကုိသယ္သြားတယ္..
ေမာ္ေတာ္ယဥ္ကလုိရာႏွင္လုိ႔ရတယ္.....
ကုိယ္႔စိတ္ကူးယဥ္ကေတာ႔ေလ
ဘယ္လုိမွကုိ ခရီးမတြင္နုိင္ဘူး ခေလးရယ္.....။
အခုေတာ႔ေလ....
ခ်စ္ျခင္းက တျခား....
မင္း က တျခား
ကုိယ္က တျခား....
လြမ္းျခင္း ကုိစားရင္းေခါင္း မူးတယ္ ခေလးရယ္....
ကုိယ္တကယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္...
ကုိယ္စားရတဲ႔ လြမ္းျခင္းေတြကုိ....
မင္း ကုိပါေက်ြးမိလုိ႔ေပါ႔.....
ေက်နပ္ပါေနာ္...
ေနာက္တစ္ခါ တုိ႔ေတြမေ၀းေတာ႔ပါဘူး လုိ႔...
သံုးခါေျမာက္ ေရရြတ္မိတယ္....
တစ္ကုိယ္ေရၾကားေလးေပါ႔........။ ။
ကိုဟန္

ဂလုိဘယ္လုိင္ေစ်းရွင္း

မႏွစ္က
အေမရိကမွာ
စီးပြားပ်က္ကဒ္ ၾကံဳတာေလမၾကံဳစဘူး
သမၼတေတာင္မ်က္လံုးျပဴးရသတဲ႔........
ျပီးခဲ႔တဲ႔လကေပါ႔
မက္ဆီကုိမွာေရၾကီးတာ
လူ ႏွစ္ရာေလာက္ေျပာက္ေနသတဲ႔......
ျပီးခဲ႔တဲ႔အပတ္က
ဂါဇာ မွာ ဗံုးေပါက္တာ
လူတစ္ရာေက်ာ္ေသဆုိပဲ.........
ျပီးခဲ႔တ႔ဲရက္ကေပါ႔
ကမၻာ႔စီးပြားပ်က္ကဒ္ေၾကာင္႔ဒူဘုိင္းမွာ
ဘဏ္တစ္ဘဏ္ပိတ္သြားတာငါ....
ပိုက္ဆံ ႏွစ္ေထာင္ ပါသြားပါေရာလား..
ခုမွပဲ......
ကမၻာ႔အေရးဟာငါနဲ႔ဆုိင္သြားေတာ႔တယ္...
ငါ ကြ.....
ကမၻာ႔လူသား.............
ကုိဟန္

စိတ္ကူးသစ္ပင္

ကုိယ္႔ဆႏၵကုိေျပာျပပါဆုိရင္...

ငါသစ္ပင္ တပင္ ျဖစ္ခ်င္တယ္....

အကုိင္းအခက္ေ၀ေ၀နဲ႔...

ခ်စ္တဲ႔ သူကုိ

ေနေျပာက္မထုိးေစခ်င္ဘူး

ေလျပင္းမခေစခ်င္ဘူး..

မုိးသည္းမက်ေစခ်င္ဘူး....

ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ယံုၾကည္မႈ႔နည္းတာလားကြယ္...

သစ္ပင္ျမင္႔သြားရင္

ခ်စ္သူေလတုိက္မခံရေစခ်င္ဘူး....

သစ္ပင္နိမ္႔သြားျပန္ရင္...

မေလာက္မငွအသီးအပြင္႔ေတြနဲ႔...

ခ်စ္သူ မခ်ိဳ႔တဲ႔ေစခ်င္ျပန္ဘူး....

သစ္ပင္ လုပ္ကာမွ..

သစ္ငုတ္ျဖစ္သြားျပန္ရင္လဲ ဒုကၡ....

စဥ္းစားလုိက္တာခ်ာခ်ာကိုလည္လုိ႔

ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အေျဖတခုရတယ္...

ခ်စ္တဲ႔သူေသးေသးေလကိုမွ

ထားစရာရွာမရ တဲ႔.....ငါ

ဘယ္မွာလာပီး

ငွက္တစ္ေသာင္းနားနုိင္တဲ႔သစ္ပင္ျဖစ္နုိင္ပါဦးမလဲ ......

ဒုကၡမ်ားစြာနဲ႔....

ငါ.....လူျဖစ္ေနတာပဲေကာင္းပါတယ္ ။ ။


ကုိဟန္

ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ႔ ငါ

ငါ... သိပ္ခ်စ္တတ္သူပါ.....
တခါ တခါ
ကုိယ္႔နွလံုးသားကုိယ္မုန္းမိတဲ႔အထိပဲငါ...
သိပ္ကဗ်ာဆန္ခ်င္သူပါ........
တခါ တခါ ကာရန္နဲ႔ အိမ္ေဆာက္မိတဲ႔အထိေပါ႔......
ငါ သိမ္ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္သူပါ....
ဂါဇာ မွာ စစ္ပြဲရပ္သြားမယ္ဆုိရင္...
ကုိယ္တုိင္ေသေပးခ်င္ မိတဲ႔အထိေပါ႔.....
ငါ.. သိပ္ေပ်ာ္တတ္သူပါ...
တခါ တခါ ကုိယ္႔မွာ လက္ပါတာေတာင္ေမ႔တဲ႔အထိေပါ႔
ငါ.. သိပ္လြမ္းတတ္သူပါ...
တခါ တခါ ခ်စ္သူကုိကုတ္အၤက်ီ လုိ၀တ္ထားခ်င္မိတဲ႔အထိေပါ႔
ငါ စဥ္းစားမိတယ္.....။
ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား မျဖစ္နိုင္တာေတြ
ေတြးမိပါလိပ္႔လုိ႔
ေရာက္ေနတဲ႔ေနရာမွာေပ်ာ္ေအာင္ေနတာ ေကာင္းပါတယ္ ေနာ္........
ကုိဟန္

ခ်င္ခ်င္းနဲ႔သင္႔ခ်င္း...

ခ်င္ခ်င္း ကုိ တံတားထုိးျပီး
သင္႔ခ်င္း ကုိ ထမ္းပုိးလုိ႔....
ေလျပင္းထန္ထန္ထဲမွာ
ခရီး ျပင္းႏွင္လာတာ
ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေပါ႔
ေရွ႕ကုိတစ္လွမ္းေလွ်ာက္
ေနာက္ ကုိႏွစ္လွမ္းျပန္ေရာက္ရင္း
သင္႔ခ်င္းကလဲ ေလးလုိက္တာ..
ခါးေတြလဲနာလွပါျပီ
ခ်င္ခ်င္း တံတားကုိအားနာလုိ႔
ပန္းတုိင္ရယ္...
ငါ႔နားလာေပးပါလားကြယ္...
အားေလ်ာ႔တယ္မထင္နဲ႔ေနာ္...
ေတာင္းပန္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး
ညွိႏွိင္းၾကည္႔တာပါ..
မျဖစ္နုိင္ဘူးဆုိရင္လဲ
အသက္ပဲ ေသေသေပါ႔
ခ်င္ခ်င္း တံတားရယ္ ေတာင္႔ထားပါကြာ
ငါ ေရာက္ေအာင္သြားမယ္........။ ။
ကုိဟန္