Friday, July 24, 2009

အိမ္

ငါ႔ အိမ္ မွာ
အိမ္ေခါင္ထိပ္က
မုိးရိတ္မျမင္လုိက္နဲ႔ ..
ေခါင္ ရြ႔ဲ ဘုိ႔ အဆင္သင္႕
ငါရွိေနတဲ႔ ေနရာမွာေတာ႔
မုိးရြာတာေတာင္မသိလုိက္ဘူး
ဒါေပမဲ႔ေလ
ေခါင္ရြ႔ဲေနတဲ႔ အိမ္မွာ
ငါ႔ ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြေနေနၾကတယ္...။
ငါ႔ အိမ္မွာေလျပင္းမက်နဲ႔
အိမ္ရြဲ႔သြားဘုိ႔ အဆင္သင္႔
ငါရွိေနတဲ႔ေနရာမွာေလ
ျပင္းက်သြားတာ
ဆံပင္ေတာင္မဖြာလုိက္ဘူး
ဒါေပမဲ႔ေလ
ရြဲ႔သြားတဲ႔အိမ္ထဲမွာငါညီအကုိေမာင္ႏွမေတြေနေနၾကတယ္..။
ငါ႔အိမ္မွာ
ဒီေန႔ ညေနစာအတြက
္ဒီေန႔မနက္မွာရွာေကာင္းတံုး
ငါရွိေနတဲ႔ေနရာမွာ
ေနာက္ႏွစ္ရက္စာပူစရာမလုိဘူး
ဒါေပမဲ႔ေလ
အဲဒီညေနစာကုိငါ႔ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြေမ်ာ္ေနၾကတယ္..။
ငါ႔အိမ္မွာ
ဒီေန႔ရွာတဲ႔ အသျပာဟာ
ေနာက္ေန႔မွာ
ငါးစိမ္းထုပ္တဲ႔စကၠဴစုတ္ ျဖစ္တယ္..
ငါရွိေနတဲ႔ေနရာမွာ
အသျပာဟာအသျပာအတုိင္းေနတယ္
ဒါေပမဲ႔ေလ
ငါ႔ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ
စကၠဴစုတ္ရဲ႕တန္ဘုိးရွာေနၾကရတယ္...။
ငါ႔အိမ္က
ုိငါရွိေနတဲ႔ ေနရာအတုိင္းျဖစ္ခ်င္တယ္...
မတတ္နုိင္တဲ႔အဆံုး
တရားမွ်တမဲ႔
ငါ႔ရဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က
ငါ႔ အိမ္ကုိငါျပန္ခဲ႔မယ္ ျပန္ခဲ႔မယ္...။
အနည္းဆံုးေတာ႔
ငါရွိေနရင္
ဒုကၡေတြၾကားကငါ႔
ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြေပ်ာ္ေနၾကလိမ္႔မယ္....
အတူတဂြ ရင္ဆုိင္ၾကရေအာင္
ေခါင္ရြဲ႕သြားရင္ဆဲြတည္႔မယ္
အိမ္ရြဲ႕သြားရင္ ဆဲြထူမယ္
စကၠဴစုတ္ကုိ လက္ပူေအာင္စုၾကမယ္
ငါျပန္ခဲ႔ မယ္ ျပန္ခဲ႔မယ္.....
ကုိဟန္

စိတ္ေလွကားတစ္စင္း

အဲဒီေလွကားေပၚကေပါ႔
ခဏခဏ ျပဳတ္ၾက..
ငယ္ငယ္ထဲကစလုိက္တာခုထိပါပဲ...
ငယ္ငယ္ကေတာ႔
ေဆးထုိးအပ္ကုိင္တဲ႔
လက္တစ္စံုကခါးကေနဆြဲမ ျပီး
ခဏခဏ ဆြဲတင္တယ္
နဲနဲၾကီးလာေတာ႔
ေျမျဖဴကုိင္တဲ႔လက္တစ္စံုက
ဂုတ္ကမျပီး
ခဏခဏ ဆဲြတင္တယ္
သိပ္မညင္သာလွေပမဲ႔ငါ
ျပဳတ္ေတာ႔ မက်သြားဘူးေပါ႔
ကုိကုိယ္တုိင္လဲ
ၾကီဳးစားျပီး တက္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔
ငယ္ငယ္ကေနရာကုိမေရႊ႕ေသးတာ....
အခုေတာ႔ေလ
လက္ေသးေသးေလးတစ္စံုက
ငါ႔ ႏွလံုးသဲညွာကေန
ေျခကန္ပီးကုိဆြဲထားတာ..
ပထမေျမာက္ သူေတြလ
ုိအားအင္မေလာက္ရွာလုိ႔
အေပၚမေရာက္တာေတာင္
ျပဳတ္က်မသြားေအာင္ေပါ႔
ခမ်ာလဲေညာင္းရွာေရာ႔မယ
္စိတ္ခ်ပါကြယ္
မင္းလက္ေညာင္းသြားလုိ႔
လႊတ္ခ်ခဲ႔ရင္ေတာင္
ေလးဘက္ေထာက္ျပီးဘဲျဖစ္ျဖစ္
ေရာက္ေအာင္တက္လာခဲ႔ပါမယ္...
ေလာေလာဆယ္ေတာ႔
အားခဲျပီးသာဆဲြထားပါ
ငါ အားအင္ျပည္႔လာတဲ႔ အထိ...
ကုိဟန္

လူငယ္ပံုျပင္

ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္.
ေမာင္မယ္ေတြက...
လူငယ္ကိစၥမွ်တၾကပါတဲ႔......
ႏွစ္ဆယ္ပတ္လည္
ေမာင္မယ္ေတြက...
လူငယ္ဘ၀
နားလည္ၾကပါတဲ႔..
သံုးဆယ္ပတ္လည္..
ေမာင္မယ္ေတြက
လူငယ္ကမွ အားမာန္ရွျပီး..
ဘ၀အင္အား စဥ္တုိးပြားသတဲ႔ေလ...
ေလးဆယ္ပတ္လည္
ေမာင္မယ္ေတြက
လူငယ္ဘ၀ ဒီမွာစျပီတဲ႔....
ငါးဆယ္ပတ္လည္
ေမာင္မယ္ေတြက
လူငယ္အေရး
မ်ားမ်ားေတြးလုိ႔ဆုိျပန္တယ္
က်ဴပ္မွာဗ်ာ
တစ္ေယာက္တည္းတုိးတုိးေလးပဲ ေမးမိတယ္...
လူၾကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ
ဘယ္အခါတြင္လူၾကီးျဖစ္ပါမည္နည္း... ဟု..
တုိးတုိးေလးလဲ ၾကားတတ္တဲ႔....
ရွစ္ဆယ္ပတ္လည္
ေမာင္မယ္ေတြက
အိပ္ရာေပၚက ၾကံဳးရံုးထျပီး ေျပာၾကတယ္..
ဒီလူငယ္ေတြ ခက္ေသးတယ္တဲ႔.........
ကုိဟန္

အိမ္ေနာက္ေဖးက ဂ်ဴလုိင္ပိေတာက္မ်ားသုိ႔

တစ္ႏွစ္မွာ တစ္လ..
တစ္လမွာ တစ္ရက္..
ပန္းျမတ္ ပိေတာက္ဆုိျပီး..
ေျမာက္စားထား တာ
ရာစုႏွစ္ၾကာမွ...ဒင္း က ေလ ...
မုိးရြာတုိင္းပြင္႔....
ေလလြင္႔တုိင္းေမႊး...
ေပးခ်င္တဲ႔ပံုေပးျပီး..
မ..ေရးျပေနလုိက္တာ...
သတိရလုိ႔ ၾကည္႔မိမွ..
ဌာေနနဲ႔အတူ ျပည္႔တံဆာ ပိေတာက္..
ဗန္းေမွာက္ခ်လုိက္တာေအးပါတယ္.
ေနာက္တစ္ခါ
လာမေမးနဲ႔ပိေတာက္အေၾကာင္းသူ..
ျပည္႔တံဆာတန္းမွာ အိပ္ေနတယ္...။
ကုိဟန္

ကုိတုိင္ေရးအတၱဳပတိ၏နိဂုန္း

က်ေနာ္ သိပ္ခ်စ္တတ္သူပါ....
တခ်ိဳ႔က က်ေနာ္႔ အခ်စ္ေပၚမွာ
ခုန္ေပါက္ကစားသြားၾကတယ္.....
က်ေနာ္သိပ္ သနားတတ္သူပါ....
တခ်ိဳ႔က စီးပြားျဖစ္စုိက္ပ်ိဳးဖုိ႔အတြက္..
က်ေနာ္႔ ႏွလံုးေသြးကုိခပ္ပီး....
အလကားေၾကး လယ္ကြက္ေပၚမွာ ..
ေလာင္းခ်သြားၾကတယ္.....
က်ေနာ္သိပ္ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္သူပါ....
တခ်ိဳ႕က က်ေနာ္႔ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေပၚမွာ
ဖ်ာခင္းပီး အိပ္သြားက်တယ္......
က်ေနာ္သိပ္ ၾကင္နာတတ္သူပါ.....
တခ်ိဳ႕က က်ေနာ္႔ အၾကင္နာတရားနဲ႔...
ထမင္းခ်က္စားသြားၾကတယ္.......
က်ေနာ္သိပ္ ေမ်ာ္လင္႔တတ္သူပါ
ဂဏန္းေပးတဲ႔ အိပ္မက္က..
ထီထြက္ျပီးမွ မက္တယ္.....
က်ေနာ္ ကံေကာင္းပါတယ္...
ေနာက္ဆံုးေတာ႔
အရာရာေဖးမပီးတကယ္ခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ေတြ႔တယ္...
အဲလုိ အဲလုိ ေပါ႔ခ်ိဳင္႕ခြက္ေတြနဲ႔ အခ်စ္
ေသြးေပ်ာက္ေနတဲ႔ ႏွလံုးသား
ျပားေနတဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာတရား
ေနာက္က်ေနတဲ႔ ေမ်ာ္လင္႔ခ်င္းနဲ႔
မီးေလာင္ျပင္အၾကင္နာတရားေပၚမွာ
ကံေကာင္းျခင္း ေလးကုိေခါင္းအံုးအိပ္ရင္းက
က်ေနာ္ သိပ္ကဗ်ာဆန္ေနတံုး
ဒီကဗ်ာလာဖတ္သူက
သူ႔အျမင္ေျပာသြားေလရဲ႕
ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ေဖာ္ မသူေတာ္....တဲ႔
ကဲ....ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား.....
ကုိဟန္

ခ်စ္သူအတြက္

တစ္ခါကေလ ...
ကုိယ္စဥ္းစားဘူးတာ....
သင္႔ေတာ္ရာေနရာေလးတစ္ေနရာမွာ....
ကုိယ္ရယ္... မင္းရယ္.. ခ်စ္ျခင္းရယ္....
ဒါပဲေနၾကမယ္လုိ႔......
တကယ္ၾကေတာ႔ေလ.....
နိဗာန္ယဥ္ဟာ...
အသက္မဲ႔ခႏၱာေတြကုိ သယ္သြားတယ္....
ယဥ္ရထား က .....
ခရီးသြားေတြကုိသယ္သြားတယ္..
ေမာ္ေတာ္ယဥ္ကလုိရာႏွင္လုိ႔ရတယ္.....
ကုိယ္႔စိတ္ကူးယဥ္ကေတာ႔ေလ
ဘယ္လုိမွကုိ ခရီးမတြင္နုိင္ဘူး ခေလးရယ္.....။
အခုေတာ႔ေလ....
ခ်စ္ျခင္းက တျခား....
မင္း က တျခား
ကုိယ္က တျခား....
လြမ္းျခင္း ကုိစားရင္းေခါင္း မူးတယ္ ခေလးရယ္....
ကုိယ္တကယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္...
ကုိယ္စားရတဲ႔ လြမ္းျခင္းေတြကုိ....
မင္း ကုိပါေက်ြးမိလုိ႔ေပါ႔.....
ေက်နပ္ပါေနာ္...
ေနာက္တစ္ခါ တုိ႔ေတြမေ၀းေတာ႔ပါဘူး လုိ႔...
သံုးခါေျမာက္ ေရရြတ္မိတယ္....
တစ္ကုိယ္ေရၾကားေလးေပါ႔........။ ။
ကိုဟန္

ဂလုိဘယ္လုိင္ေစ်းရွင္း

မႏွစ္က
အေမရိကမွာ
စီးပြားပ်က္ကဒ္ ၾကံဳတာေလမၾကံဳစဘူး
သမၼတေတာင္မ်က္လံုးျပဴးရသတဲ႔........
ျပီးခဲ႔တဲ႔လကေပါ႔
မက္ဆီကုိမွာေရၾကီးတာ
လူ ႏွစ္ရာေလာက္ေျပာက္ေနသတဲ႔......
ျပီးခဲ႔တဲ႔အပတ္က
ဂါဇာ မွာ ဗံုးေပါက္တာ
လူတစ္ရာေက်ာ္ေသဆုိပဲ.........
ျပီးခဲ႔တ႔ဲရက္ကေပါ႔
ကမၻာ႔စီးပြားပ်က္ကဒ္ေၾကာင္႔ဒူဘုိင္းမွာ
ဘဏ္တစ္ဘဏ္ပိတ္သြားတာငါ....
ပိုက္ဆံ ႏွစ္ေထာင္ ပါသြားပါေရာလား..
ခုမွပဲ......
ကမၻာ႔အေရးဟာငါနဲ႔ဆုိင္သြားေတာ႔တယ္...
ငါ ကြ.....
ကမၻာ႔လူသား.............
ကုိဟန္

စိတ္ကူးသစ္ပင္

ကုိယ္႔ဆႏၵကုိေျပာျပပါဆုိရင္...

ငါသစ္ပင္ တပင္ ျဖစ္ခ်င္တယ္....

အကုိင္းအခက္ေ၀ေ၀နဲ႔...

ခ်စ္တဲ႔ သူကုိ

ေနေျပာက္မထုိးေစခ်င္ဘူး

ေလျပင္းမခေစခ်င္ဘူး..

မုိးသည္းမက်ေစခ်င္ဘူး....

ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ယံုၾကည္မႈ႔နည္းတာလားကြယ္...

သစ္ပင္ျမင္႔သြားရင္

ခ်စ္သူေလတုိက္မခံရေစခ်င္ဘူး....

သစ္ပင္နိမ္႔သြားျပန္ရင္...

မေလာက္မငွအသီးအပြင္႔ေတြနဲ႔...

ခ်စ္သူ မခ်ိဳ႔တဲ႔ေစခ်င္ျပန္ဘူး....

သစ္ပင္ လုပ္ကာမွ..

သစ္ငုတ္ျဖစ္သြားျပန္ရင္လဲ ဒုကၡ....

စဥ္းစားလုိက္တာခ်ာခ်ာကိုလည္လုိ႔

ေနာက္ဆံုးေတာ႔ အေျဖတခုရတယ္...

ခ်စ္တဲ႔သူေသးေသးေလကိုမွ

ထားစရာရွာမရ တဲ႔.....ငါ

ဘယ္မွာလာပီး

ငွက္တစ္ေသာင္းနားနုိင္တဲ႔သစ္ပင္ျဖစ္နုိင္ပါဦးမလဲ ......

ဒုကၡမ်ားစြာနဲ႔....

ငါ.....လူျဖစ္ေနတာပဲေကာင္းပါတယ္ ။ ။


ကုိဟန္

ေတာ္ေတာ္ဆုိးတဲ႔ ငါ

ငါ... သိပ္ခ်စ္တတ္သူပါ.....
တခါ တခါ
ကုိယ္႔နွလံုးသားကုိယ္မုန္းမိတဲ႔အထိပဲငါ...
သိပ္ကဗ်ာဆန္ခ်င္သူပါ........
တခါ တခါ ကာရန္နဲ႔ အိမ္ေဆာက္မိတဲ႔အထိေပါ႔......
ငါ သိမ္ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္သူပါ....
ဂါဇာ မွာ စစ္ပြဲရပ္သြားမယ္ဆုိရင္...
ကုိယ္တုိင္ေသေပးခ်င္ မိတဲ႔အထိေပါ႔.....
ငါ.. သိပ္ေပ်ာ္တတ္သူပါ...
တခါ တခါ ကုိယ္႔မွာ လက္ပါတာေတာင္ေမ႔တဲ႔အထိေပါ႔
ငါ.. သိပ္လြမ္းတတ္သူပါ...
တခါ တခါ ခ်စ္သူကုိကုတ္အၤက်ီ လုိ၀တ္ထားခ်င္မိတဲ႔အထိေပါ႔
ငါ စဥ္းစားမိတယ္.....။
ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား မျဖစ္နိုင္တာေတြ
ေတြးမိပါလိပ္႔လုိ႔
ေရာက္ေနတဲ႔ေနရာမွာေပ်ာ္ေအာင္ေနတာ ေကာင္းပါတယ္ ေနာ္........
ကုိဟန္

ခ်င္ခ်င္းနဲ႔သင္႔ခ်င္း...

ခ်င္ခ်င္း ကုိ တံတားထုိးျပီး
သင္႔ခ်င္း ကုိ ထမ္းပုိးလုိ႔....
ေလျပင္းထန္ထန္ထဲမွာ
ခရီး ျပင္းႏွင္လာတာ
ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေပါ႔
ေရွ႕ကုိတစ္လွမ္းေလွ်ာက္
ေနာက္ ကုိႏွစ္လွမ္းျပန္ေရာက္ရင္း
သင္႔ခ်င္းကလဲ ေလးလုိက္တာ..
ခါးေတြလဲနာလွပါျပီ
ခ်င္ခ်င္း တံတားကုိအားနာလုိ႔
ပန္းတုိင္ရယ္...
ငါ႔နားလာေပးပါလားကြယ္...
အားေလ်ာ႔တယ္မထင္နဲ႔ေနာ္...
ေတာင္းပန္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး
ညွိႏွိင္းၾကည္႔တာပါ..
မျဖစ္နုိင္ဘူးဆုိရင္လဲ
အသက္ပဲ ေသေသေပါ႔
ခ်င္ခ်င္း တံတားရယ္ ေတာင္႔ထားပါကြာ
ငါ ေရာက္ေအာင္သြားမယ္........။ ။
ကုိဟန္