Sunday, February 24, 2013

အလွည္႔ေစာင္႔သူမ်ား




 လေရာင္ျဖန္းရင္
လေရာင္ဆန္းဘုိ႔
ညၾကီးသန္းေကာင္
အနက္ေရာင္ခ်ံဴ အျပင္ထြက္

ေနေရာျဖန္းရင္
ေနေရာင္ဆန္းဘုိ႔
ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္
အျဖဴေရာင္ေဆာင္ျပီးအျပင္ထြက္

မင္း ေမ႔ေနတာသတိေပးခ်င္လုိ႔
အေရာင္ေျပာင္းလြယ္ရင္
လေရာင္ျဖန္းတဲ႔ညလဲ
မေအးခ်မ္းဘူး
ေနေရာင္ဆန္းတဲ႔ေန႔လဲ
မေနြးေထြးပဲေနလိမ္႔မယ္

သူငယ္ခ်င္းရယ္
ကုိယ္႔အသုဘ
ကုိယ္ျပန္ခ်ဘုိ႔
အေရာင္မေျပာင္းပဲေစာင္႔ေနပါ
ေနေရာင္လေရာင္ေတြ
သူ႔အလုပ္သူလုပ္ၾကပါလိမ္႔မယ္...


ေရးသူ    ကုိဟန္

Thursday, October 25, 2012

၂၀၁၂ ၏ ဖာကဗ်ာေတာ္ၾကီး

ဒီလုုိသာမညီညြတ္ၾကရင္
ဖာျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္လုုိ႔
အတန္တန္မွာေနတဲ႔ၾကားက
မီးေကာင္ေပါက္ျမန္မာျပည္ကုုိ
အစုုိးရပါလုုိ႔နာမယ္တတ္ျပီး
အ၀တ္အစားေတြအတင္းဆဲြခ်ြတ္ၾကတယ္
လူလည္ေကာင္မွာ အပ်ီဴေရဖ်က္ၾကတယ္

သိတ္မၾကာပါဘူး
မွာသူျပာျဖစ္ခ်ိန္
ျမန္မာျပည္ဖာျဖစ္ခ်ိန္
တစ္ခ်ိန္ထဲေလာက္မ်ားျဖစ္ေရာ႔သလား

လူမသံုုးစားတဲ႔ဖာအျဖစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီကာမွ
ဖာသည္အလွျပင္ခ်ိန္ကုုိ
ဘ၀ျပင္ခ်ိန္အထိမေရာက္ေစလုုိသူေတြ
ျဖက္စီးေနၾကျပန္ျပီ

ဖာျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔ေလ
ငါခ်စ္ေနမိျပန္ေတာ႔
ဖာသည္ကုုိခ်စ္မိတဲ႔အသည္း
ေန႔တုုိင္းကဲြေနတာမဆန္းေလာက္ပါဘူး...........


(တုုိင္းျပည္နုုနုုကာလတုုိင္းတြင္ မညီညြတ္ၾကသူမ်ားသုုိ႔ ေဒါသတၾကီး ေရးသားမွာၾကားလုုိပါသည္... )
ေရးသူ ကုုိဟန္

Wednesday, October 26, 2011

အၾကင္နာဘဏ္

အခ်စ္ေတြအမ်ားၾကီး ရလဲ

အခ်စ္မ၀သူ

သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေခြ

ေရွလြန္လြန္းလုိ႔ပံုၾကေနလဲ

အစဆဲြလုိ႔ ဆက္ထံဳးရွာခ်င္သူ

အၾကင္နာတရားေတြ

သိန္းထားလုိ႔မဆန္႔တာေတာင္

ကပ္ထူပံဳးမ်ားမ်ားနဲ႔

ဘဏ္ထဲထည္႔ထားလုိ႔သူ...
ဒီကမၻာမွာေသခ်ာလုိက္ရွာရင္

ငါ႔နားနားမွာတစ္ေယာက္ရွိတယ္

ငါ႔မွာရွိတာသာသံုးပါေတာ႔ ကြယ္

မင္းအပ္ထားတဲ႔

အၾကင္နာတရားေတြအတြက္

အတုိးမ်ားမ်ားနဲ႔လဲျပန္မဆပ္နုိင္ဘူး

ငါ႔ဆီက အၾကင္နာတရားေတြ

ေခ်းငွားလုိက္မိျပန္ရင္လဲ

ျပန္ေတာင္းဘုိ႔ေမ႔တတ္လြန္းလို႔ပါ

ငါ အၾကင္နာ ဘဏ္မဟုတ္ဘူး......



ေရးသူ ကုိဟန္

Sunday, September 11, 2011

အလဲြမ်ား



တစ္ခ်ဴိ႔ေတြက

တရားသေဘာ ေစာေက်ာေနရင္း

ရႈပေဗဒေတြလဲ အမွန္တကယ္ပဲ သိထားျပီး

ေဘာဂေဗဒနဲ႔လဲ အဆက္မျပက္

အခ်စ္ေရသန္ကေလးနဲ႔

ျငိမ္႔ျငိမ္႔ေလးေအးျပီး

ရႈံးခန္းထဲမွာ စာရင္းေရးၾကတယ္

တစ္ခ်ဴိ႔ေတြက

ငါးရာ႔ငါးဆယ္နိပတ္ေတာ္ကုိ

အလြတ္က်က္ရင္း

အခ်စ္သီခ်င္းေလးေတြနားေထာင္

အဆင္႔ျမင္႔နည္းပညာသင္တန္းမွာ

သင္တန္းဆရာလုပ္ၾကတယ္...။

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ

တခ်ဴိ႔ဦးဇင္းေတြက

ဆက္သြယ္ေရးနက္၀က္ၾကီး

ခ်ိတ္ဆက္ဘုိ႔တြက္

ေရဒီယုိ ခပ္လတ္လတ္တစ္လံဳးနဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ၾက

ကုိယ္႔ကုိျပန္ၾကည္႔မိမွ

သင္းေဘာပံုစံငယ္ေလးေတြေဘးခ်

ဘေလာ႔ဂ္ေပၚတက္

ကဗ်ာက်က္ေနျပန္ျပီ

ဒီအခ်ိန္ ဒီအိမ္မွာ

ကုိပီတာေရ

ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ြန္ေတာ္သာ ကုိယ္႔အလုပ္ကုိမလုပ္ၾကရင္.....


ေရးသူ ကုိဟန္

Sunday, May 1, 2011

အေမ႔ကုိလွမ္းေျပာတာ

နွစ္ေထာင္႔ဆယ္႔တစ္ ဇန္န၀ါရီလ ဆယ္႔တစ္ရက္ေန႔

အေမမရွိေတာ႔တဲ႔ေန႔

ႏွစ္ေထာင္႔ဆယ္႔တစ္ ေအျပီ ဆယ္႔နွစ္

အေမအိမ္ေျပာင္းတဲ႔ေန႔







ေရးခ်င္တာေတြက

အမ်ားၾကီးပါပဲ

ဒါေပမဲ႔လဲ ေရးလုိ႔ကမထြက္

ပြက္ေနတဲ႔ဦးေနွာက္

ေမာက္လွ်ံေနတဲ႔စကားလံုးေတြ

အစဥ္အလာေတြ

ဘာမွမေရးတာကုိကလဲ................

ဒါပဲအေမရာ။ ။

ေသတာကုိမဖဲြ႔ခ်င္ေတာ႔ဘူး

အေမေသတာေတာင္
မ်က္ေရက်ေဖာ္မရတဲ႔

ေခြးသခုိးလုိ႔

တုိးတုိးေလးအေမဆဲသြားတယ္မဟုတ္လား

က်ေနာ္ၾကားလုိက္ပါတယ္

ေနြးေနဆဲအေမ႔နဖူးကုိ

က်ေနာ္ဆုိတဲ႔လူ

နုတ္ဆက္တဲ႔“အာပြား”

ကုိယ္႔ထမင္းကုိစားျပီး

ဂ်ီးေတာ္နြားေက်ာင္းေနတဲ႔

(လူေတြအျမင္)ခပ္ညံ႔ည႔ံ ေကာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕

ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လုပ္မဟုတ္တာေတာ႔

အေသအခ်ာပါအေမ......။ ။


(ျမင္႔ဦးသစ္)



အဖြားဆံုးသြားေတာ႔ က်ေနာ္႔ေဖေဖ ေရးတဲ႔ကဗ်ာေလးပါ










Tuesday, February 1, 2011

ဟာသျဖစ္ေရာ႔သလား



ေမးခြန္းတစ္ခုအေမးခံရတယ္
မင္းဘာကုိတာ၀န္ယူခ်င္ပါသလဲတဲ႔
ခပ္ရုိးရုိးပဲေျဖလုိက္တယ္
ငါးလီတာကားၾကီးကုိတစ္ေယာက္ထဲမစီးဘူး
စူပါမားကပ္မွာ
၀ယ္လာတဲ႔ပစၥည္းေသးေသးေလးအတြက္
ပလပ္စတစ္အၾကီးၾကီးေတြမယူဘူး
လမ္းသြားရင္းအစားမစားဘူး
ငါတာ၀န္ယူခ်င္တာ ကမၻာၾကီးပါလုိ႔ဆုိမိေတာ႔
ရယ္လုိက္ၾကတာ
ကိစၥမရွိဘာဘူး
ရယ္ရင္အသက္ေရွသတဲ႔ေလ
သူတုိ႔ေတြပါ တာ၀န္ယူပစ္မယ္...
ငါဟဲ႔ ကမၻာ႔သားေကာင္း
ေရးသူ ကုိဟန္

Wednesday, September 8, 2010

လြတ္၍သြားေသာေအာက္စမ်ား


၀တ္ေနၾကကေတာ႔ေဘာင္းဘီဗ်
အေျခအေနအရ...
လံုခ်ည္ေျပာင္း၀တ္ရေတာ႔
လံုလံုခ်ဴံခ်ဴံေနေနၾက
အထာကမက်ဘူး
ေအာက္ပုိင္းကစစ ေအးလာတယ္
ေအာက္ကလူေတြေမာ႔ၾကည္႔ၾကရင္
တသက္လံုး လ်ိဴ႕၀ွက္ခဲ႔မွ်
လံုးခနဲခဲကနဲ
မဲမဲ မဲမဲနဲ႔
စိတ္ကူးေကာင္းမယ္ဆုိ
ပံုေဖာ္ၾကည္႔လုိ႔ရေလာက္တယ္
အင္း...ဒုခၠ
ရႈတ္ေနရတဲ႔လံုခ်ည္
ခ်ြတ္ခ်လုိက္ရရင္ေတာ႔ကြာ
ငါ ဘလာျဖစ္သြားေတာ႔မွာပဲ...

ေရးသူ ကုိဟန္

Friday, September 3, 2010

မခန္းေရကန္


ေႏြနဲ႔ မုိး ေဆာင္း
ဥတုေတြဘယ္လိုေျပာင္းလဲ
မခန္းတတ္တဲ႔ေရကန္
အျမဲျပည္႔လွ်ံေနေလရဲ႕
ေန႔စဒူ၀
ေရခပ္ၾကသူေတြလဲဒုနဲ႔ေဒး
ေသာက္လုိသူေတြကေသာက္ေရ
သံုးလုိသူေတြကသံုးေရ
ခြက္နဲ႔ေတြခပ္သူခပ္
ပံုးေတြနဲ႔ဆဲြသူဆဲြ
ပုိက္လံုးနဲ႔သြယ္သူသြယ္
စည္နဲ႔တုိက္သူကတုိက္
ျပားပန္းခတ္မွ်သယ္ယူၾကလုိ႔
ေရေနာက္ရလဲ ခဏပါ
ေနာက္ေန႔မနက္မွာ
ၾကည္လင္တဲ႔ေရ
ေပးေ၀ဘုိ႔ရန္
ဒီေရကန္ကေတာ႔
ဘာသံုးရန္အတြက္
ဘာနဲ႔ခပ္ေလမလဲလုိ႔
ေစာင္႔ေနလွ်က္ပဲ....



ခ်စ္ဇနီးရဲ႕ ဆရာမ်ားေန႔အတြက္ကဗ်ာေလးကုိျပန္ေရးပါတယ္ ကုိဟန္

Thursday, June 24, 2010

က်ေနာ္ခ်စ္ေသာေခြးမမ်ား


မႏွစ္ကေပါ႔
ေခြးမလွလွေလးကုိ
ေစ်းၾကီးေပးျပီး
ေမြးခဲ႔တယ္
တယုတယ
ခ်စ္လုိက္ရတာ
ဒီမနက္အိပ္ရာထ
ျမင္လုိက္ရတာက
လမ္းေပၚကေခြး၀ဲစားနဲ႔
ခ်စ္ရည္မလူး
ရႊင္ျမဴးလုိ႔ပါလား
အတင္းသြားဆြဲ
တဲြေနတာကုိ ဆဲြၤျဖဳတ္ျပန္ရင္
အင္း.....ေခြးတန္းစားခဲြခ်ားသူျဖစ္မယ္
ၾကည္႔ရတာလဲ
ရင္ထဲမေကာင္း
ေအာ္ သူျဖစ္ခ်င္ေနတာ
ကုိယ္မွ မလုပ္ေပးနုိင္တာေနာ္လုိ႔
ဘယ္လုိပင္ေျဖေတြးလဲ
ေတာ္ေတာ္ေနေရးခက္တဲ႔ကိစၥ
တန္ဘုိးမသိတဲ႔ေခြးမေနာ္
ဒီတစ္ခါ အလုိလုိက္ရတာ
ေတာ္ေတာ္ရင္နာပါ႔လား


ကၽြန္ေတာ္ျမန္မာနုိင္ငံသားစစ္စစ္ျဖစ္ပါသည္

ငါျမန္မာျပည္သား
ျမန္မာျပည္မွာ ဖြားတယ္
ဆန္ၾကမ္းထမင္းကုိစားျပီး လူျဖစ္တယ္
ျမန္မာျပည္ဟာ
ကမၻာထဲမွာရွိလုိ႔
ငါ ကမၻာသား
ေနရာတကာသြားျပီး
၀မ္းစာရွာတယ္..။
ဒီေနရာမွာ၀မ္းစာရွာေတာ႔
ဒီေနရာသား
ျဖစ္ခ်င္လားလုိ႔ေတာ႔ ရိဳးမစြတ္ပါနဲ႔ကြယ္
မင္းေနရာ ဟာ
ကမၻာထဲမွာရွိလုိ႔
ငါ ကမၻာသား ေရာက္လာတာပါ.။
ပလူတုိဂ်ိဳလ္မွာမ်ားဆုိရင္
စိတ္ခ်ပါ ေျခဦးေတာင္လွည္႔မလာပါဘူး..။
ဆင္းရဲလုိ႔လာတာလားဆုိ
ရဳိးရုိးသားသားေျဖမယ္ေနာ္
တကယ္ကုိဆင္းရဲလုိ႔
၀မ္းစာရွာဘုိ႔ေနရာတကာသြားတာေပါ႔
မဆင္းရဲမွေတာ႔
ရင္ေကာ႔ျပီးေလွ်ာက္လည္ေနမွာေပါ႔
ငတ္လုိ႔လာတာလုိ႔ေတာ႔
မထင္လုိက္နဲ႔ေနာ္
ငါ ျမန္မာျပည္သား
တရုတ္နဲ႔ အိဒိယ ၾကားမွာလူျဖစ္
လူတစ္ေယာက္ကုိ အပ္တစ္ေခ်ာင္း
ဆယ္ျပားနဲ႔လုိက္ေရာင္းရင္
ျမန္မာျပည္သား
ငါးဆယ္႔ ေလးသန္း
ဆန္ၾကမ္းနဲ႔ထမင္း၀တယ္ဆုိတာမေမ႔နဲ႔
စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ခံရတာ
ဆယ္နွစ္ၾကာတာေတာင္
လူမသိတဲ႔
တကယ္႔လူခ်မ္းသာ
ငါျမန္မာျပည္သား......
ေရးသူ ကုိဟန္


Friday, May 21, 2010

သူတုိ႔စုေ၀းရာ



လက္ေရးက်င္႔ဖုိ႔၀လံုးေရးရင္း
ဘကုန္းၾကားညပ္ေရးမိလုိ႔
ဘ၀ဆုိတာစလာသူေတြ
အမွားကုိေတြ႔လုိ႔ အလန္႔တၾကား
အူရားဖားရား လွည္႔အေျပး
အမွန္တရားေသးေသးေလးကုိခလုပ္တုိက္
ငုိက္စုိက္လဲက်သြားသူေတြ
တဲကုပ္မွာ
ဘုရင္လုပ္ေနတာထက္စာရင္
နန္းေတာ္မွာ
သပ်က္စည္းသာလွည္းလုိက္ခ်င္၇ဲ႔ဆုိတဲ႔
ရုပ္၀တၱဳ ကုိငတ္မြတ္သူေတြ
ေတ႔ြကရာကုိအမွန္တရားလုပ္
ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ေဆးသုတ္ျပီး
ပလင္ၾကီးၾကီးမွထုိင္ခ်င္သူေတြ
ေဘးနားမွာ ကုပ္ကုပ္ေလးထုိင္
လက္မိႈင္ခ်ျပီး ေတြ႔ကရာကုိ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလုိေျပာ
မေမာနုိင္မပန္းနုိင္
ကုိကုိယ္တုိင္က
ဘာမွမသိတဲ႔
ငါလုိလူေတြ
စုေ၀းေနတဲ႔ေနရာကုိ
ျမန္မာျပည္လုိ႔ေခၚတယ္..........၊




ေရးသူ ကုိဟန္